Waar ik de laatste tijd helemaal strontziek van word in Amsterdam is dat als er iets is dat je niet bevalt in de stad en je zegt dat, dat een gedeelte van de bevolking gelijk begint te schreeuwen dat je dan maar buiten de stad moet gaan wonen. Dat als jij last hebt van het zoveelste terras dat je dan maar naar Almere of Lelystad moet verhuizen. Als je zegt dat er wel erg veel festivals in de stad zijn, dan moet je je koffer maar pakken. De opmerking dat er wel veel toeristen als waanzinnigen door de stad fietsen, doet sommige mensen zeggen dat je daar als stadbewoner maar tegen moet kunnen, want daar verdient de stad toch geld aan!!!
Als je zegt dat er toch wel heel veel hotels en airbnb's in de stad zijn, dan kijkt een gedeelte van de stadsbewoners je aan alsof je een debiel bent.
Over stinkende barbecues onder je raam mag je niets zeggen want daar moet je tegen kunnen. Als dronken toeristen door je brievenbus je gang onderzeiken of je deur onderkotsen, dan hoort dat bij de stad. Dat al die teringfietsen en -brommers dwars over elke stoep staan geparkeerd is zo lekker Amsterdams. Al die schreeuwende debielen in hun bootjes met keiharde kutmuziek die niet alleen door de grachtengordel varen maar ook door gewone grachten. Door grachten waar gewone mensen wonen die gewoon 's morgen naar hun werk moeten. Net zoals de mensen op de grachtengordel trouwens.
Je mag niets zeggen over hordes studenten die ontgroend worden en in de introductieweken de hele stad op stelten zetten met hun kinderachtige kutspelletjes. Met hun achterlijke verenigingsliedjes en -gewoontes.
Je mag ook niets zeggen als er weer een brei- of punnikwedstrijd of zo'n leuk stinkend foodfestival in een gewoon stadspark is. Want iedereen kan tegenwoordig koken. Dat zie je in al die vreselijk moderne kroegen waar je alleen maar hamburgers kan eten. Die over het algemeen niet te eten zijn. Zeg er nou niets over want dan ben je een NIMBY, een saaie lul, een oude zak, een dooie of wat dan ook, maar je bent in ieder geval geen vlotte kekke jongen op een oude racefiets met nieuwe sportschoenen. Bovendien heb je geen baard en je bent boven de vijfendertig dus je hoort er zeker niet bij.
Ik woon mijn hele leven al in de stad en het zal de meeste nieuwe Amsterdammers die ergens bij willen horen verbazen, maar ik wil helemaal nergens bij horen. Net zoals veel andere Amsterdammers die ik ken. Ik ben een Amsterdammer en daar ben ik zeer tevreden mee. En even voor de duidelijkheid: ik blijf zeggen en denken wat ik wil. En ik blijf klagen en kankeren wat ik wil. Ik laat me door niemand de mond snoeren. Bovendien, de meeste boeren die hierheen zijn gekomen omdat ze in die dorpen waar ze vandaan komen niets mochten, die verdwijnen vanzelf weer.
Mijn slagzin is al jaren, overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen. Dus de stad is niet alleen voor feestende mafketels met twintig bier op of een hand vol pillen in hun mik (of wat er voor andere genotmiddelen er zoal geconsumeerd worden). Maar de stad is van iedereen dus. En zeker van mij.
Duidelijk?
21 reacties op "Overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen"
Al die dingen als incident, vanuit de betrokkenen gezien, zijn de componenten van een feestje. Waarschijnlijk hebben alle lezers hier zich er zelf ook wel eens schuldig aan gemaakt. Als incident is het goed te verteren, maar als terugkerende dagelijkse routine niet meer. Dan wordt het industrieel. Ook al kan je een enkeling overtuigen van de overlast, er is een oneindige stroom die je dan weer opnieuw moet overtuigen. Je kan er een dagtaak aan hebben.
Wat de waarde van het feestje vergroot voor 'de daders' is schaarste. Dus als het toerisme duurder wordt, als het duurder wordt om in Amsterdam te wonen, als er minder vergunningen voor festivals worden uitgegeven etc. Alleen dat raakt iedereen, dan kan je zelf geen boodschappen meer doen in het centrum, dan is er geen betaalbare woon of werkruimte meer. De stad is dan dood.
Anders dan Venetië waar de bussen toeristen met ladingen tegelijk binnenkomen en waar zij zich aan de cultuur en architectuur laven, is Amsterdam steeds meer de stad van lawaai, pillen, drank en hoeren. Grotendeels veroorzaakt door de onstuimige groei van lawaaifestivals waar toerist, boer en buitenlui op los gaan.
Het is dus zaak dat we ons verlossen van D66 waar onnozelaars als Marijn Bosman de steeds grotere festivalisering van de stad en de verloedering van parken en afbraak van buurten als voldongen feiten stelt. Met dooddoeners als “je woont nu eenmaal in een grote stad hé…” De meeste, en omstreden D66-ers in mijn stadsdeel, waar de festivalisering in het Oosterpark en Flevopark zich in volle hevigheid voortzet, Jeroen van Spijk, Jelmer Alberts en Bert-Jan Vroege hebben, na het achterlaten van hun pro-festival-visitekaartje, de stad verlaten of zijn uit het Stadsdeel bestuur verdwenen. De bewoners met horeca en festival overlast achterlatend.
Anoniem, kun je aangeven hoe je daar aan komt? Ik twijfel daar namelijk aan...
@Anoniem, heden, 14.13 uur: "Waar het natuurlijk om gaat is dat we grotendeels bestuurd worden door boeren en buitenlui, import Amsterdammers, die maling hebben aan de belangen en aan de woonkwaliteit van de autochtoon". U wekt de indruk dat alleen in Amsterdam geboren zijnden moeite hebben met de alsmaar toenemende overlast. Toen ik, geboren en getogen in die andere grote (haven)stad in de Randstad, april 1973 naar Amsterdam verhuisde kon ik A) veel beter tegen lawaai en andersoortige ontregelingen, B) was er nog geen 'massatoerisme' in deze stad. Ter vergelijking: De -voorloper van- de Uitmarkt was niet meer dan enkele kramen van de toen nog als de allerkortste autosnelweg ter wereld ogende Museumplein, die voorloper heette 'Boulevard of Broken Dreams'. De wetmatigheid luidt: 'Stilstand is achteruitgang'. De vraag is dus: Hoe voorkomen we stilstand zónder de boel kapot te draaien? Kapot draaien gaat gebeuren wanneer de plaatselijke politici, de organisatie, de commercie, zich niet de eigenschap van de beperking meester gaan maken.
Het kernprobleem is dat 'aanpassing' een steeds minder voortkomende factor in de opvoeding van velen is. We zien het niet alleen in het feestgedrag maar ook voortdurend in het verkeersgedrag. Óp het fietspad spookrijdend zónder verlichting, oordopjes in, glurend naar de smartphoneschermpjes. Anderen hebben voor hen uit te kijken, niet zij. Zij zijn niet verantwoordelijk, dat zijn die anderen. Momenteel werkzaamheden aan het kruispunt Bilderdijkstraat/Kinkerstraat, vanaf het Kwakersplein een hooguit honderdvijftig meter lang zijnde, twee minuten extra kostende, omleidingsroute, de verkeersregelaars vertelden me dat méér dan de helft van de scooters en fietsers hun aanwijzingen negeerden. Het stadsdeel West heb ik verzocht er verbalisanten neer te zetten. Niet dus. Meerdere keren werd ik 'opzij'-getoeterd, wanneer ik geen vrij baan makend er wat van zei werd ik betiteld als een 'ouwe lul'. Sinds het rond 1965 verschijnen van het door velen als opvoedbijbel beschouwde boek van de Amerikaanse kinderarts Ben Spock door zowat elke ouder werd verslonden zijn er al één, twee, generaties opgevoed als 'Godjes'.. De Godjes die vinden dat iedereen die om wat voor reden dan ook probeert hun feestje minder uitbundig, uitspattend, te laten zijn de 'stoute pappie, stoute mammie' is welke hun kinderzieltjes bekrast. Hun argument is kortzichtig: "Dan had u hier niet moeten gaan wonen". Wanneer daar geen mensen waren gaan wonen was er ook niet de reden voor de aanleg van die voorziening geweest, dus ook niet de mogelijkheden van dat festival, dat feestje. M.a.w.: We zullen de attitude van de wegwuivers moeten veranderen voordat we de overlast weer terug in de fles krijgen.
Het is er inderdaad niet allemaal leuker op geworden. Aan de ene kant de enorme vertrutting, de hele binnenstad staat vol met verbodsborden op o.a. alcohol terwijl openbare dronkenschap sowieso al niet mag, er niet op gecontroleerd wordt en het ook in principe het normale, glaasje wijn/biertje op het plein drinken onmogelijk maakt.
Aan de andere kant moet alles mogen want je moet niet zeuren, het levert geld, banen en prestige op voor al die toffe peren met baarden en al die geinige initiatieven.
Soms denk ik dat ik inderdaad maar niet meer hier moet wonen maar dan denk ik daarna ook meteen, nee! Niet wijken voor die terreur - je gaat je bijna een verzetsstrijder voelen als je gewoon in het centrum blijft wonen .
Vervang "Purmerend" door "Marokko" en je bent een racist.