Home > > Overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen

Overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen

Studenten ontgroening - Foto: Arnoud Hugo

Waar ik de laatste tijd helemaal strontziek van word in Amsterdam is dat als er iets is dat je niet bevalt in de stad en je zegt dat, dat een gedeelte van de bevolking gelijk begint te schreeuwen dat je dan maar buiten de stad moet gaan wonen. Dat als jij last hebt van het zoveelste terras dat je dan maar naar Almere of Lelystad moet verhuizen. Als je zegt dat er wel erg veel festivals in de stad zijn, dan moet je je koffer maar pakken. De opmerking dat er wel veel toeristen als waanzinnigen door de stad fietsen, doet sommige mensen zeggen dat je daar als stadbewoner maar tegen moet kunnen, want daar verdient de stad toch geld aan!!!
Als je zegt dat er toch wel heel veel hotels en airbnb's in de stad zijn, dan kijkt een gedeelte van de stadsbewoners je aan alsof je een debiel bent.

Over stinkende barbecues onder je raam mag je niets zeggen want daar moet je tegen kunnen. Als dronken toeristen door je brievenbus je gang onderzeiken of je deur onderkotsen, dan hoort dat bij de stad. Dat al die teringfietsen en -brommers dwars over elke stoep staan geparkeerd is zo lekker Amsterdams. Al die schreeuwende debielen in hun bootjes met keiharde kutmuziek die niet alleen door de grachtengordel varen maar ook door gewone grachten. Door grachten waar gewone mensen wonen die gewoon 's morgen naar hun werk moeten. Net zoals de mensen op de grachtengordel trouwens. 

Je mag niets zeggen over hordes studenten die ontgroend worden en in de introductieweken de hele stad op stelten zetten met hun kinderachtige kutspelletjes. Met hun achterlijke verenigingsliedjes en -gewoontes.
Je mag ook niets zeggen als er weer een brei- of punnikwedstrijd of zo'n leuk stinkend foodfestival in een gewoon stadspark is. Want iedereen kan tegenwoordig koken. Dat zie je in al die vreselijk moderne kroegen waar je alleen maar hamburgers kan eten. Die over het algemeen niet te eten zijn. Zeg er nou niets over want dan ben je een NIMBY, een saaie lul, een oude zak, een dooie of wat dan ook, maar je bent in ieder geval geen vlotte kekke jongen op een oude racefiets met nieuwe sportschoenen. Bovendien heb je geen baard en je bent boven de vijfendertig dus je hoort er zeker niet bij. 

Ik woon mijn hele leven al in de stad en het zal de meeste nieuwe Amsterdammers die ergens bij willen horen verbazen, maar ik wil helemaal nergens bij horen. Net zoals veel andere Amsterdammers die ik ken. Ik ben een Amsterdammer en daar ben ik zeer tevreden mee. En even voor de duidelijkheid: ik blijf zeggen en denken wat ik wil. En ik blijf klagen en kankeren wat ik wil. Ik laat me door niemand de mond snoeren. Bovendien, de meeste boeren die hierheen zijn gekomen omdat ze in die dorpen waar ze vandaan komen niets mochten, die verdwijnen vanzelf weer.
Mijn slagzin is al jaren, overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen. Dus de stad is niet alleen voor feestende mafketels met twintig bier op of een hand vol pillen in hun mik (of wat er voor andere genotmiddelen er zoal geconsumeerd worden). Maar de stad is van iedereen dus. En zeker van mij. 

Duidelijk?


21 reacties op "Overdag of 's nachts, mijn stad is van iedereen"

Suffie
-1-  Suffie:
Krèk!!
Niek
-2-  Niek:
Luid en duidelijk zelfs.
Eddy Appels
-3-  Eddy Appels:
Al 30 jaar woon ik op de Zeedijk, en wij hebben er indertijd als bewoners voor gevochten dat de Zeedijk, toentertijd een no-go area, weer leefbaar en begaanbaar werd. Soms letterlijk, dealers en verslaafden wegjagend. Dat hebben we niet gedaan om nu uit onze huizen verdreven te worden door de constante stroom herrie van dronken en stonede bezoekers, keiharde muziek uit kroegen en grote groepen toeristen die 's morgens vroeg onder onze ramen staan te blaten. En dan heb ik het niet eens over de walgelijke geuren van al die nieuwe wafelzaakjes op de plekken waar vroeger hardwerkende Amsterdamse ondernemers hun zaakjes runden. Kortom: Amsterdam is er voor de bewoners, niet voor de bezoekers. Daar hebben wij voor gevochten, niet voor een pretpark.
Guus R
-4-  Guus R:
Enkele maanden geleden 's avonds bij het stoplicht Declercqstraat/Bilderdijkstraat. Een Peugeootje, de chauffeuse een jaar of dertig, vijfendertig. Staand op de vluchtheuvel sprak ik haar aan, mevrouw draaide de muziek aanmerkelijk zachter. Nogmaals zei ik: "Mevrouw, wilt u uw muziek zachter doen? Het is bijna half elf, er liggen mensen, zeker kinderen, te slapen". De volumeknop weer opendraaiend zei de chauffeuse: "Dat moet u hier niet wonen". In wat voor dorp, gehucht, woont zo`n mens zelf? Een gehucht waar de plaatselijke koddebeier hoogstpersoonlijk op de avondrust toe ziet, er een door de dominee geleid wordende revolutie uitbreekt wanneer de zondagsrust niet wordt geheiligd? Hebben alle mensen volledig vrije woonplekkeuze? Toen ik zowat veertig jaar geleden in de buurt kwam wonen hadden autoradio`s nog geen concertzaalkwaliteiten, hielden mensen rekening met elkaar. Ik werkte als carhiker in de internationale autoverhuur. Niets zo heerlijk als tijdens avondlijke/nachtelijke ritten de cassetterecorder stevig open te draaien, zodra ik een bebouwde kom binnenreed -daarbij maakte het niet uit of het wereldstad als Parijs, Frankfurt am Main, Kopenhagen of een gehucht met tien huizen was- ging de volumeknop omlaag. Zo leefden we anno 1975. Anno 2015: Zomernachten. 1/2 3, 4 uur, 1/2 5. Voor het naburige kruispunt minstens 150 decibel, ook nog even accelereren a la Le Mans. Goddank woon ik er niet pal onder maar ongeveer vijftig vandaan. Mijn buurtgenoten hebben het nog erger. "Dan moet u hier niet..." Het is elke discussie doodslaand. Ondertussen klagen al die mensen dat Amsterdammers steeds onvriendelijker worden...
lizzy van leeuwen
-5-  lizzy van leeuwen:
Volledig mee eens. Ik kanker al 5 jaar, sinds mijn rustige woonbuurt dankzij stadsdeel Oost in een horecabuurt is veranderd en het fietspad op 10 meter afstand van mijn bed in een doorgaande route voor straalbezopen studenten en toeristen vol drank en pillen is veranderd. Nu ook met straatmuzikanten. Elke nacht is het een teringherrie, in de zomer ook vanaf het water waar het gedreun van de partyboten en feestende studenten tot achter te horen is. Slapen is alleen mogelijk met alle ramen dicht en oordoppen. Het gebral en gekrijs duurt tot vroeg in de ochtend. Ik denk vaak aan verhuizen, maar verdomme ik woon hier meer dan dertig jaar, ik wil het gewoon niet meer pikken.
ReindeR Rustema
-6-  ReindeR Rustema:
Alle voorbeelden gaan eigenlijk over de schaal waarop het gebeurt. Als al die situaties incidenten zijn is er weinig aan de hand. Dat is het in de beleving van de betrokkenen ook. Alleen ze zijn niet uniek, dat vergeten ze. Zodra het vervelende incident voorbij is, dan doet het zich weer voor. Geschreeuw, harde muziek, beslag op de schaarse openbare ruimte, een onnozele toerist die voor het eerst in Amsterdam wat dan ook doet, de bereiding van sterk geurend eten...

Al die dingen als incident, vanuit de betrokkenen gezien, zijn de componenten van een feestje. Waarschijnlijk hebben alle lezers hier zich er zelf ook wel eens schuldig aan gemaakt. Als incident is het goed te verteren, maar als terugkerende dagelijkse routine niet meer. Dan wordt het industrieel. Ook al kan je een enkeling overtuigen van de overlast, er is een oneindige stroom die je dan weer opnieuw moet overtuigen. Je kan er een dagtaak aan hebben.

Wat de waarde van het feestje vergroot voor 'de daders' is schaarste. Dus als het toerisme duurder wordt, als het duurder wordt om in Amsterdam te wonen, als er minder vergunningen voor festivals worden uitgegeven etc. Alleen dat raakt iedereen, dan kan je zelf geen boodschappen meer doen in het centrum, dan is er geen betaalbare woon of werkruimte meer. De stad is dan dood.
Annemiek Onstenk
-7-  Annemiek Onstenk:
Ja dit is mijn ervaring ook. Toen de flat waar ik woon vrijwel onbereikbaar was door horecatentjes en kermisattracties tijdens Sail, zei een mannelijke verkoper toen ik om vrije doorgang vroeg hetzelfde: Dan moet je buiten Amsterdam gaan wonen. Zoals hijzelf vermoedelijk.
Anoniem
-8-  Anoniem:
Reinder Rustema beweert “als de prijzen (hotelkamers) voor toeristen stijgen” - dat is zeker in het centrum al het geval - en als de vergunningen voor lawaaifestivals in de openbare ruimte minder kwistig worden verstrekt; “je dan geen boodschappen meer kan doen, er geen betaalbare woonruimte in het Centrum meer is en de stad dan dood is..”. Rustema poogt onsamenhangende zaken aan elkaar te koppelen. Festival organisatoren gaan nog verder en beweren zelfs dat de Wibautstraat is opgeknapt mede dankzij het grote aantal festivals in de stad…Zo las ik onlangs in Het Parool.
Anders dan Venetië waar de bussen toeristen met ladingen tegelijk binnenkomen en waar zij zich aan de cultuur en architectuur laven, is Amsterdam steeds meer de stad van lawaai, pillen, drank en hoeren. Grotendeels veroorzaakt door de onstuimige groei van lawaaifestivals waar toerist, boer en buitenlui op los gaan.
Het is dus zaak dat we ons verlossen van D66 waar onnozelaars als Marijn Bosman de steeds grotere festivalisering van de stad en de verloedering van parken en afbraak van buurten als voldongen feiten stelt. Met dooddoeners als “je woont nu eenmaal in een grote stad hé…” De meeste, en omstreden D66-ers in mijn stadsdeel, waar de festivalisering in het Oosterpark en Flevopark zich in volle hevigheid voortzet, Jeroen van Spijk, Jelmer Alberts en Bert-Jan Vroege hebben, na het achterlaten van hun pro-festival-visitekaartje, de stad verlaten of zijn uit het Stadsdeel bestuur verdwenen. De bewoners met horeca en festival overlast achterlatend.
Anoniem
-9-  Anoniem:
Waar het natuurlijk om gaat is dat we grotendeels bestuurd worden door boeren en buitenlui, import Amsterdammers, die maling hebben aan de belangen en aan de woonkwaliteit van de autochtoon. Telkens die doordoeners, “dan ga je toch lekker buiten de stad wonen”, “ga toch in een hutje op de hei wonen”, “overlast hoort bij een grote stad.." etc., terwijl de bestuurders nog wat vergunningen aan witwassende festivalorganisaties uitdelen. Dat hier ook mensen wonen die hierdoor steeds grotere overlast ervaren, soms al generaties lang en dat parken en wijken rondom tot festivalterreinen gebombardeerde parken volledig verloederen ontgaat hen volledig of zal hen een zorg zijn. De bewoners hebben overlast en de belastingbetaler moet boeten voor de renovatiekosten.
Suffie
-10-  Suffie:
"Waar het natuurlijk om gaat is dat we grotendeels bestuurd worden door boeren en buitenlui, import Amsterdammers, die maling hebben aan de belangen en aan de woonkwaliteit van de autochtoon".

Anoniem, kun je aangeven hoe je daar aan komt? Ik twijfel daar namelijk aan...
Guus R
-11-  Guus R:
In mijn reactie van gisteren 18.44 uur vergat ik één woord. Dat woord moest 'meter' zijn in het zinnetje "Goddank woon ik er niet pal onder maar ongeveer vijftig meter vandaan". Welgemeend sorry..!

@Anoniem, heden, 14.13 uur: "Waar het natuurlijk om gaat is dat we grotendeels bestuurd worden door boeren en buitenlui, import Amsterdammers, die maling hebben aan de belangen en aan de woonkwaliteit van de autochtoon". U wekt de indruk dat alleen in Amsterdam geboren zijnden moeite hebben met de alsmaar toenemende overlast. Toen ik, geboren en getogen in die andere grote (haven)stad in de Randstad, april 1973 naar Amsterdam verhuisde kon ik A) veel beter tegen lawaai en andersoortige ontregelingen, B) was er nog geen 'massatoerisme' in deze stad. Ter vergelijking: De -voorloper van- de Uitmarkt was niet meer dan enkele kramen van de toen nog als de allerkortste autosnelweg ter wereld ogende Museumplein, die voorloper heette 'Boulevard of Broken Dreams'. De wetmatigheid luidt: 'Stilstand is achteruitgang'. De vraag is dus: Hoe voorkomen we stilstand zónder de boel kapot te draaien? Kapot draaien gaat gebeuren wanneer de plaatselijke politici, de organisatie, de commercie, zich niet de eigenschap van de beperking meester gaan maken.

Het kernprobleem is dat 'aanpassing' een steeds minder voortkomende factor in de opvoeding van velen is. We zien het niet alleen in het feestgedrag maar ook voortdurend in het verkeersgedrag. Óp het fietspad spookrijdend zónder verlichting, oordopjes in, glurend naar de smartphoneschermpjes. Anderen hebben voor hen uit te kijken, niet zij. Zij zijn niet verantwoordelijk, dat zijn die anderen. Momenteel werkzaamheden aan het kruispunt Bilderdijkstraat/Kinkerstraat, vanaf het Kwakersplein een hooguit honderdvijftig meter lang zijnde, twee minuten extra kostende, omleidingsroute, de verkeersregelaars vertelden me dat méér dan de helft van de scooters en fietsers hun aanwijzingen negeerden. Het stadsdeel West heb ik verzocht er verbalisanten neer te zetten. Niet dus. Meerdere keren werd ik 'opzij'-getoeterd, wanneer ik geen vrij baan makend er wat van zei werd ik betiteld als een 'ouwe lul'. Sinds het rond 1965 verschijnen van het door velen als opvoedbijbel beschouwde boek van de Amerikaanse kinderarts Ben Spock door zowat elke ouder werd verslonden zijn er al één, twee, generaties opgevoed als 'Godjes'.. De Godjes die vinden dat iedereen die om wat voor reden dan ook probeert hun feestje minder uitbundig, uitspattend, te laten zijn de 'stoute pappie, stoute mammie' is welke hun kinderzieltjes bekrast. Hun argument is kortzichtig: "Dan had u hier niet moeten gaan wonen". Wanneer daar geen mensen waren gaan wonen was er ook niet de reden voor de aanleg van die voorziening geweest, dus ook niet de mogelijkheden van dat festival, dat feestje. M.a.w.: We zullen de attitude van de wegwuivers moeten veranderen voordat we de overlast weer terug in de fles krijgen.
Arnoud
-12-  Arnoud:
@Guus: Volgens mij is de Boulevard of Broken Dreams de voorloper van de Parade, niet van de Uitmarkt. Of begrijp ik je nu verkeerd?
Guus R
-13-  Guus R:
@Arnoud. Inderdaad heb ik wat dingen door elkaar gehaald. Sinds 1977 wordt er in de binnenstad en/of op het Museumplein een grootschalig publieksevenement georganiseerd. Dat is de 'Uitmarkt' waarin toneellisten theatergezelschappen, musea enzomeer het nieuwe seizoen presenteren. De 'Boulevard of Broken Dreams' werd bedacht door Terts Brinkhoff gehouden van 1984 tot 1980, na het faillissement volged onder leiding van dezelfde Brinkhoff in 1990 in Amsterdam en Tilburg de première van 'De Parade'.
Sigi
-14-  Sigi:
Te zorgen dat stilstand geen achteruitgang betekend, dát zou pas een vooruitgang zijn.

Het is er inderdaad niet allemaal leuker op geworden. Aan de ene kant de enorme vertrutting, de hele binnenstad staat vol met verbodsborden op o.a. alcohol terwijl openbare dronkenschap sowieso al niet mag, er niet op gecontroleerd wordt en het ook in principe het normale, glaasje wijn/biertje op het plein drinken onmogelijk maakt.
Aan de andere kant moet alles mogen want je moet niet zeuren, het levert geld, banen en prestige op voor al die toffe peren met baarden en al die geinige initiatieven.
Soms denk ik dat ik inderdaad maar niet meer hier moet wonen maar dan denk ik daarna ook meteen, nee! Niet wijken voor die terreur - je gaat je bijna een verzetsstrijder voelen als je gewoon in het centrum blijft wonen :-).
JohnN
-15-  JohnN:
Het hangt allemaal samen met de druk van de commercie. Die is er altijd wel, maar normaal hebben we daar een bestuur boven die zorgt dat die niet te ongebreideld overal kan overheersen. Sinds de ''crisis'' is die verstandige rem helemaal weg. Misschien is de politiek nu weer een beetje open voor matigende invloeden? Het gaat immers goed met de overheidsinkomsten, want er kunnen weer cadeautjes worden uitgedeeld.
O. Schmidt
-16-  O. Schmidt:
"Dan ga je toch lekker in Purmerend wonen!"

Vervang "Purmerend" door "Marokko" en je bent een racist.
Arnoud
-17-  Arnoud:
@ O.Schmidt: Als ze dat tegen mij zouden zeggen ervaar ik dat niet als racistisch...
oud zeikwijf
-18-  oud zeikwijf:
ik hou t niet meer vol. Ik wil weg.
JohnN
-19-  JohnN:
Nooit gedacht dat ik nog eens blij zou worden van een oud zeikwijf, dat dit item na 4 jaar nog es omhoog haalt. De oude discussie is nog steeds actueel, erger nog: mijn indruk als regelmatig ''mokumganger'' voor cultuur etc. is dat de trendbreuk nog steeds niet is bereikt.
Lou
-20-  Lou:
" Festivalorganisatoren' staat hierboven nog onschuldig. Het gaat hier om miljoenenbedrijven, om de gigantische financiële belangen van de festivalboys en de horeca-kartels. Destijds tentakels in de deelraden, nu in de gemeente. Het begon als een min of meer vriendelijk hippie-gebeuren, wat jonge honden en een paar uur onschuldig muzikaal plezier.
JohnN
-21-  JohnN:
En zie waar het op uitdraaide. Zelfs het lieve Noord valt ten prooi.

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.