In het Parool stond een interview met wethouder Abdeluheb Choho van Duurzaamheid, Openbare Ruimte, Dienstverlening en Bestuurlijk stelsel (D66). Het onderwerp was: de ‘festivalisering’ van Amsterdam.
Ik vat de uitspraken van Choho even samen: Amsterdammers klagen altijd, dus ook over festivals. Overlast is een kwestie van perceptie. Overlast van festivals hoort bij de stad. De festivals gaan niet verdwijnen, de overlast ook niet.
Fijn, zo’n wethouder die een goede balans weet aan te brengen tussen de belangen van álle inwoners van Amsterdam. Ook heel geruststellend dat hij voor ons bepaalt wat ‘bij de stad hoort’. Zijn uitspraken zijn bij het onbeschofte af. Laten wij daarom allen tegen zijn voordeur gaan staan pissen, want u weet nu: overlast is een kwestie van perceptie, dus hij zal er geen bezwaar tegen hebben.
Of je nu voor of tegen festivals en andere grootschalige activiteiten bent, er zit een grens aan het absorptievermogen van een stad. Die moet je als bestuurder bewaken. Maar volgens de wethouder zijn er meer mensen die genieten van de festivals dan mensen die erover klagen, dus waar hebben we het over?
Het is op zichzelf al een dubieuze stelling. Je moet het aantal genieters vergelijken met het aantal mensen dat er last van heeft, niet met de hoeveelheid klagers. En dan hebben we het nog niet eens over de schade aan de omgeving.
Door bestuurders als Choho is deze stad volkomen aan het doorslaan wat betreft festivals en festiviteiten. Typisch een bestuurder die denkt dat je een stad kunt runnen als een bedrijf. Een volkomen verkeerde insteek. Er moet in Amsterdam namelijk ook nog gewerkt, geslapen, gerust, geleerd en gespeeld worden. Dat gaat wat moeilijk met de voortdurende herrie van meer dan 300 festivals, Gay Pride, Sail en Koningsdag aan je kop. Maar wie bezwaar heeft tegen de onevenwichtige manier waarop Choho de belangen van burgers behartigt, wordt direct in de hoek van de ‘klagers’ gezet: 'Klagen hoort bij de Amsterdamse cultuur’.
De houding van ‘lawaai hoort nu eenmaal bij de grote stad’ is een kortzichtige en een egoïstische. Want wie heeft bepaald hoevéél lawaai er bij de grote stad hoort? En waarom moeten altijd dezelfde mensen (omwonenden) de dupe zijn? En nee, festivalliefhebbers, zij hoeven niet naar de hei te verhuizen als ze er bezwaar tegen hebben. Zij hebben namelijk ook rechten en mogen eveneens meebepalen wat bij een grote stad hoort.
Wanneer Amsterdam er over een aantal jaren volslagen uitgewoond en suf gefeest bij ligt danken we dat aan kortzichtige bestuurders als Abdeluheb Choho.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
negentien reacties op "Het feestbeest Choho"
Meneer Choho zal blij zijn, en wij weten nu wat we aan D66 hebben. Alles groeit uit zijn voegen en zo moet het. De Vooruitgang en de Vernieuwing, ja ja. Voor mij is het de ervaring van steeds meer van hetzelfde tot voorbij de grens van teveel.
Ook Sail (het enige festival op mijn favorieten-lijstje) dreigt te exploderen. Ooit begonnen als herinnering aan de historie van de zeescheepvaart en nu? Ik ben benieuwd...
A. Nog eens goed naar ZOMERGASTEN van hedenavond (met landschapsarchitect Adriaan Geuze) te luisteren en te kijken: hij kan hiervan veel leren/opsteken ! B.v. van de vreselijke kwestie van die lint-lelijkheid bij Leiderdorp, etc., etc. ... (en betrokkenheid van een witte-boorden boef, dhr. Paarlberg etc., etc. ...
B. Nog eens te lezen het betoog (OVER SCHOONHEID) van Prof. Herman Philipse (filosoof), uitgesproken tijdens de viering van de 700 jarige Inwijding van de Oude Kerk, op zaterdag 16 september 2006. Tijdens een symposium "Gesprek met de Stad" (in de Oude Kerk) was naast de Loco-burgemeester van de stad Amsterdam, Carolien Gehrels (tevens Wethouder Economie/Cultuur, collega van dhr Choho) waren daarbij nog zeven andere denkers aanwezig: sociologe Christien Brinkgreve, dirigent Johannes Leertouwer, componist Maurice Horsthuis, historicus Lodewijk Wagenaar, musicoloog/componist Elmer Schönberger, ds Henk Leegte, kunsthistoricus/directeur Van Gogh Museum Axel Rüger, dichter/columnist NRC Handelsblad Marjoleine de Vos.
Samen bespraken wij het belang, de betekenis van de Oude Kerk, als autentiek, middeleeuws erfgoed, en als cukltuurinstelling/fenomeen. Hierbij sprek met name de heer Philipse de stad Amsterdam "rechtstreeks" aan ! - Zijn woorden zijn vandaag nog even geldig, en zij raken ook de extreme situatie van onze stad, op dit moment...
Herman Philipse, Universiteitshoogleraar aan de Universiteit Utrecht:
Mevrouw de Wethouder voor Kunst en Cultuur; Dames en Heren
In 1306 werd het eerste stenen kerkbouwsel op deze plek, een driebeukige kapel, gewijd door de bisschop van Utrecht. Daarmee begon officiëel het ‘bestaan’van de Oude Kerk en er is continuïteit in de bouwgeschiedenis terug te vinden, want de oorspronkelijke scheve toren vormt nog de kern van de huidige. Vandaag vieren we het 700-jarig bestaan van de Oude Kerk en we zijn bijzonder dankbaar voor het werk van de organisatoren van dit zevende eeuwfeest, in de eerste plaats Herbert van Hasselt, de onvermoeibare directeur van de Stichting Oude Kerk, die door zijn vele publicaties en activiteiten dit enig overgebleven ongeschonden middeleeuwse gebouw in Amsterdam telkens weer onder de aandacht brengt van het vaak achteloze grotere publiek.
U zult zich misschien afvragen: wat doet een atheïst zoals ik op deze plaats? Het antwoord is eenvoudig: ook de atheïst zoekt naar schoonheid en die vindt hij in de Oude Kerk en in de talloze andere religieuze bouwwerken die de mensheid heeft opgericht. Kijk dus goed om U heen. Zie bijvoorbeeld de prachtig bewerkte kap, grotendeels nog uit 1390, Europa’s oudste en grootste houten overkapping, die drie stadsbranden en een wereldoorlog overleefde. Of bekijk het schitterende orgel uit 1724, gebouwd door Christian Vater, anachronistisch wel het ‘Sweelinck orgel’ genoemd. Of de prachtige oorspronkelijke gebrandschilderde ramen van de Vrouwenkapel, die rond 1550 ontstonden. Of kijk naar het beroemde relief van de Siamese tweeling in het koor, grijnzend onder één hoedje, zoals het oude gezegde luidt: ‘twee zotten onder één kap’. Deze kerk is als een prachtig boek, dat het verdient met grote aandacht te worden gelezen, steeds weer, want U ontdekt telkens nieuwe schoonheid en nieuwe betekenis.
Wat heeft vele generaties van Amsterdammers ertoe gebracht met immense inspanningen al dit moois tot stand te brengen? Het antwoord op deze vraag lijkt me in essentie onomstreden. Ze geloofden in een almachtige god, genaamd God, die als een rechter beschikt over het leven na de dood, een hemels leven of een leven in hel en verdoemenis, en ze wilden deze god behagen door het mooiste voor hem te bouwen waartoe ze in staat waren. De meesten van ons geloven niet meer in zo’n god; het is gezien alles wat we nu weten gewoonweg tè onwaarschijnlijk dat hij bestaat. Maar dit betekent dat een krachtig motief om schoonheid te scheppen in onze geseculariseerde tijd is weggevallen. Vaak ontbreekt zelfs voldoende wil om bestaande schoonheid te behouden. Het is bijvoorbeeld tekenend dat de stad Amsterdam financiëel niet bijdraagt aan het behoud van de Oude Kerk. En het is tekenend dat de gemeente toestemming geeft voor het construeren van bouwwerken in de oude binnenstad die door hun stuitende lelijkheid, hun dimensies, en hun protserigheid een heel stadsgezicht onherstelbaar bederven. Neem bijvoorbeeld het Fortis-gebouw op het Rokin, of Weteringschans 165, het ABN-AmRo gebouw aan de Vijzelstraat, of de witte deurloze kubus op de hoek van het Singel en de Raadhuisstraat.
Toch is in mijn eigen beleving de schoonheid of lelijkheid van onze omgeving in sterke mate bepalend voor ons levensgeluk. Ik zelf zoek steeds de mooie stukken van Amsterdam op en mijdt de lelijke als de pest. Zo kan ik me goed voorstellen dat buitenlandse toeristen die aankomen op het Centraal Station en de stad inwandelen over het Damrak zo schrikken van alle stuitende lelijkheid en smerige smurrie die we daar de laatste decennia hebben toegelaten, dat ze rechtsomkeert maken en de trein terug nemen naar Antwerpen of Parijs. Aan buitenlandse vrienden laat ik bij de bezichtiging van Amsterdam steevast de Oude Kerk zien. Niet zelden zijn ze diep geschokt door de vulgariteit en de lelijkheid die we toelaten in dit oudste deel van Amsterdam. Dan voel ik me maar al te vaak gegeneerd voor deze stad, die in potentie een van de mooiste van Europa is.
Volgens de filosofen Bentham en John Stuart Mill is het de taak van overheden om het grootst mogelijke geluk van het grootst mogelijke aantal mensen mogelijk te maken. Ik zou ervoor willen pleiten dat overheden zich bij deze belangrijke taak meer rekenschap geven van het belang van schoonheid voor geluk. Daarbij gaat het in de eerste plaats om de bebouwde omgeving, want die kunnen we in ons leven niet vermijden. In mijn laatste column voor het televisieprogramma Buitenhof sprak ik in verband met de ontwikkeling van stad en platteland van Nederland in de laatste dertig jaar van een ‘nationale esthetische catestrofe’. Het landschap is vervuild door de proliferatie van ‘bedrijfsterreinen’ en ofschoon er in Amsterdam veel goeds is gebeurd, ik geniet bijvoorbeeld van de nieuwe hardstenen stoepranden, een lust voor het oog, worden er nog steeds met ongekend cynisme lelijke gevels neergezet die hele stadsgezichten bederven. Om er nog enkele te noemen: De woningbouw hier om de hoek, aan het Oude Kerkplein 40-46; de Pathé-bioscoop aan de Vijzelstraat, de Fortis bank aan het Singel, Rokin Plaza, en het C&A gebouw aan het Damrak. Mijn advies is: koop nooit iets in winkels die gevestigd zijn in dergelijke gebouwen en ga niet naar de film in de Vijzelstraat.
Laat ik dus gepast eindigen met een gebed om schoonheid van een atheïst aan het stadsbestuur en aan de regerig van dit land.
O overheid, die zetelt in Den Haag en in de Stopera,
Respect en Hoogachting zij Uw deel.
Uw wet worde gehoorzaamd,
Uw wil geschiede, zowel in Den Haag als in Amsterdam.
Geef ons heden Schoonheid in onze bebouwde omgeving,
Want brood hebben we al.
Verlos ons van alle vulgariteit en graffitti,
Voorkom dat ons stedelijk erfgoed, dat onvervangbaar is en mooier dan
Men tegenwoordig nog bouwen kan,
Wordt verwoest door cynische architecten en opdrachtgevers.
Besef dat Amsterdam de mooiste stad is van Nederland,
En de Oude Kerk het mooiste gebouw van Amsterdam.
Wees trots op uw hoofdstad,
En durf te wedijveren met Parijs in het streven naar schoonheid.
Dan krijgt U ook vast nog een mooie beloning:
Maar D'66 heeft dit nu eenmaal al jaren in haar vaandel staan. 24 uur cafe's, meer feest in de stad, meer toerisme, onbelemmerde horeca, bewoners moeten niet zeuren en de gemeenschap mag opdraaien voor de kosten.
Goh, wie van de hierboven reagerende mensen woont er aan de gracht in de binnenstad? Niet veel, vermoed ik. Van alle Amsterdammers woont 99% niet aan de grachten in de binnenstad. Beetje zwak voorbeeld dus. Weet je trouwens wat échte Amsterdammers vroeger zeiden over mensen in de binnenstad die klaagden over geluidsoverlast: "Ga dan niet in de stad wonen."
Jazeker, tegenwoordig zijn er meer festivals en is er dus ook meer (over)last. Tegelijk zijn we via social media ook mondiger geworden en klagen we over het minste of geringste. Niet iedere klacht is een terechte klacht. Festivalorganisatoren moeten zich houden aan geluidslimieten. Doen ze dat, dan kunnen bewoners LAST hebben, jazeker. Het is feitelijk pas echt OVERLAST als festivals zich niet aan de regels houden. Daartussen ligt een grijs gebied, met soms terechte klachten, maar soms ook veel gezeur.
En wat ' echte Amsterdammers' vroeger zeiden over klagen over geluidsoverlast kun jij helemaal niet weten, want je komt uit Tilburg, toch?
Ik heb het overigens zo langzamerhand helemaal gehad met de dooddoener dat je maar niet in de stad moet gaan wonen als je niet tegen de herrie kunt. Dat is gewoon een belediging voor alle mensen die er wonen. Verkeerslawaai is normaal, zoals van piepende trams. Maar we praten hier dus over absurd versterkt elektronisch geluid dat zich kilometers voorplant en waar heel veel mensen dus echt last van kunnen hebben. Als dat nu incidenteel was, maar het slaat volkomen door. Dat deze mensen niet serieus genomen worden is ronduit onbeschoft. Maar financiele belangen zullen wel weer voorop staan. Misschien kun je eens aan je D66-collega vragen wat zo'n festival nu in het laatje brengt voor de gemeente, want dat blijft altijd vaag.
Het gaat om het gebruik van de openbare ruimte in het algemeen, inclusief het openbaar groen buiten de binnenstad tot en met buiten de Ring. In verband hiermee verwijs ik ook naar mijn artikel Veel Vormen van Recreatie. http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/..
Er is een (kleine) groep belanghebbenden die financieel goed garen spint bij al die festivals. Er staat dus voortdurend een grote druk op bestuurders om ongelimiteerd vergunningen te verlenen. Deze belanghebbenden zijn daarmee zeer succesvol gezien de groei van de laatste jaren. Een wethouder die de openbare ruimte als zwaartepunt in zijn portefeuille heeft moet daarom stevig in zijn schoenen staan tegenover de commerciële druk. Ook de sponsors zijn gek op veel grote mensenmassa's vanwege het gemakkelijk haalbare reclame-effect. Die ''free publicity'' staat in ongelijke verhouding tot hun bijdrage aan het gesponsorde evenement. Daar mag in het algemeen belang wel wat meer tegenover staan.
Als bijvoorbeeld de ING bank zo graag een boot wil laten meevaren in de Canal Parade laat haar dan een flink aandeel in het opruimen van de rotzooi betalen. Bierbrouwers van hetzelfde laken een pak. En laat de parkfestival organisatoren geoormerkt betalen voor het behoud van de kwaliteit van de groene longen van de stad. Een goed bestuurder denkt niet alleen aan de korte termijn opbrengst van de vergunningsgelden maar overweegt! En zegt soms nee i.p.v.: ''dan zetten we er gewoon 50 kliko's extra bij''.
Maar goed: voor D66 is het prima wanneer er een positieve exploitatie-rekening voor al onze openbare ruimte is, dat blijkt wel. Maar mogen we die rekening dan ook zien? Onder aftrek van de negatieve effecten als toerekenbare kosten van maatregelen, onderhoud, herstel etc. etc.?
Moet je nou echt de partijdiscipline aanhouden in deze? Zelfs als Choho minachtend alle klagers als zeurpieten afdoet?
"Goh, wie van de hierboven reagerende mensen woont er aan de gracht in de binnenstad? Niet veel, vermoed ik." Als je mijn stukje goed had gelezen dan had je begrepen dat de overlast zich van - in dit geval de Gay Pride - niet beperkt tot de grachten. Sterker nog: die is m.i. groter elders (langer durend). Dus bijvoorbeeld rondom het Rembrandtplein. En nee ik ben niet van plan om te gaan verhuizen omdat Choho vindt dat het nog meer en groter kan (of omdat mensen die niet tegen bewoners kunnen die voor zichzelf opkomen dat vinden). Nog meer en drukkere evenementen zal betekenen dat bewoners nog meer van zich zullen laten horen, en terecht. Als jij last hebt van je buurman, dan zeg je er toch ook wat van? En dan wordt je toch ook giftig als die buurman dan zegt 'had je hier maar niet moeten gaan wonen, of: dan ga je toch op de Veluwe wonen? Dan verwacht je toch ook dat die buurman je serieus neemt?
Gay Pride altijd een gezellig, gemoedelijk en kleinschalig feest en het was op/rond het Rembrandtplein maar 1 avond en 1 avond. Dat was prima te doen. Nu dus al 3 dagen herrie en enorme drukte en overlast. En dat is niet alleen overlast van festivals die zich niet aan de regels houden. En als het aan Choho ligt wordt de Gay Pride nog groter en drukker met dus nog meer overlast. Nou, daar denken bewoners dus even heel anders over.
@Libello: Ook Rembrandtplein is hartje centrum, dus wederom niet representatief voor de hele stad.
(Het is wel tekenend dat er op het forum ook maar niemand is die het voor de wethouder opneemt.
Krijgt de wethouder nog wel steun van zijn achterban? Of is de laatste partijgenoot nu ook overleden?)
Parken zijn inderdaad niet bedoeld voor massale herriefestivals. Parken zijn aangelegd als groene longen van de stad, om de natuur in de stad te brengen, voor rust en ontspanning, als woonplaats voor allerlei dieren. En daar past best een Puur-markt in, een theatervoorstelling of een buurtcamping, zolang het maar proportioneel is. Maar dus géén activiteiten die mens en dier gehoorschade toebrengen.
Over gehoorschade gesproken: op de hiphop- en dancefestivals loopt men tegenwoordig met dure gehoorbescherming in de oren geplugd. Ik denk in zo'n geval: dan zet je toch gewoon de muziek wat zachter? Kijk, dán wordt het dus tijd om als redelijk mens op je voorhoofd te gaan wijzen.
Voor wie het tóch op die manier wil doen (iets met basgevoel in je maag): doe het in een stadion of de Ahoy.
Verder wordt nog steeds gezegd dat bijvoorbeeld Appelsap een knus feestje is maar het gaat natuurlijk om keiharde Euro's en daarnaast wort een deel van het Oosterpark een week lang afgesloten. Knus hoor, ga maar naar de het ArenA-gebied
Ik heb wel een idee. Zo houd je een volk rustig. Lekker gedrogeerd dansen en je vergeet dat je geen baan kunt krijgen, nog steeds bij je ouders woont en die verrekte studielening nooit terugbetaald krijgt. Maar wat kan het schelen!