De politiek is met reces. Terwijl er in Europa nog over Griekenland wordt gesteggeld, zijn de lokale politici even vrij. Een goed moment om de balans op te maken: waar ging het over in dit eerste jaar van de bestuurscommissie Nieuw-West? Eigenlijk heel simpel: over macht en geld.
Als voormalig deelraadslid verlang ik geregeld terug naar de situatie voor de verkiezingen: we stelden onze eigen begroting op en namen onze eigen beslissingen. In het nieuwe bestuurlijk stelsel gaat dat anders: we zijn verlengd bestuur van de stad en verzorgen de uitvoering van het stedelijk beleid. Tegelijk koppelen we terug naar de stad wat we in de wijk horen, met onze ‘ogen en oren’-functie.
Het moge duidelijk zijn: de macht ligt meer dan ooit in de Stopera. Daarbij komt nog dat de stadsdelen moeten wennen aan hun nieuwe rol, waarbij het niet helpt dat de ambtelijke organisatie is gehusseld en bestuurlijke diensten (ze heten tegenwoordig RVE’s) anders functioneren. Of zoals verantwoordelijk D66-wethouder Abdeluheb Choho het onlangs in een briefverwoordde: het bestuurlijk stelsel moet zich ‘verder uitkristalliseren’ en ‘behoeft bijsturing’.
Het nieuwe stelsel is nog altijd een beetje wennen. Dat merken we vooral als het gaat om geld. Stadsdeel Nieuw-West heeft geen eigen begroting meer, maar een door de stad toegewezen budget. Door alle veranderingen na de verkiezingen duurde het lang voordat ons definitieve budget voor 2015 was ingevuld: de zogenaamde ‘budgetbrief’ ontvingen we pas begin juli. We zitten in een overgangsjaar, luidt het excuus.
De budgetbrief was dermate laat dat hij kruiste met het advies dat wij als bestuurscommissie moesten geven over de ontwerpbegroting van 2016. Niet echt logisch: advies geven over het budget van komend jaar terwijl het huidige budget nog niet eens definitief is.
Maar het kan nog gekker. Het stadsdeel werd geacht de ontwerpbegroting in te dienen bij de stad, maar heeft niet of nauwelijks invloed op de cijfers in de begroting. Die cijfers zijn namelijk door de stedelijke directie Middelen & Control (DMC) ingevuld. Daarom hebben we de stad laten weten slechts kennis te hebben genomen van de begroting en nogmaals benadrukt waar wij ons budget het hardst voor nodig hebben: voor zaken als armoede, veiligheid en participatie.
Onmiskenbaar liggen de macht én het geld nadrukkelijk bij de centrale stad. Toch blijf ik van mening dat de bestuurscommissies een onmisbare schakel vormen: wij kennen de buurten, weten wat er speelt en zijn aanspreekbaar voor bewoners. De machtige stad heeft ons nodig om ervoor te zorgen dat het geld voor prioriteiten als zorg, werk en onderwijs goed wordt besteed. Daar gaan we na het reces mee verder. Voor nu wens ik u allemaal een fijne vakantie!
Elke maand doet Jeroen Mirck als D66-bestuurscommissielid in een column verslag van zijn ervaring in de lokale politiek van Amsterdam Nieuw-West.
Het systeem fungeerde goed, hoewel er ook wel eens wat mis gaat. Maar wijs mij eens een organisatie aan waar niets mis gaat.
Oud wethouder Michael van der Vlis drukte het ooit als volgt uit: "Ik moet een parkeerbesluit nemen over een straat die ik niet ken en waar ik waarschijnlijk ook nooit zal komen."