AmsterdamCentraal.nl

Sorry, was in de war, je hebt gelijk. Ik ga het weghalen, want de ene herrie is natuurlijk de andere niet.

De indruk, die ik deel, klopt. Het is inderdaad een groeifenomeen dat enorm opvalt en dat in een tijd van economische malaise die maar blijft nazeuren. Er is blijkbaar voor een bepaalde (commercieel interessante?) groep een aanbod nodig dat maakt dat de rustzoeker niet meer weet waar hij het zoeken moet
Ik heb de indruk dat er ook veel mensen - net als de vogels - lijden in stilte. Die hoor je dus niet, maar dat maakt hun lijden niet minder. Net een dag tevoren liet Wim Pijbes, de directeur van ons "Rijks", al horen dat het richting pretpark gaat met de stad. Nou zal hij wel niet veel invloed hebben na zijn vruchteloze strijd om de fietsonderdoorgang, maar toch is zijn signaal aandacht waard. Stadsparken werden in de 19e en 20e eeuw aangelegd voor "recreatie" van de stedeling, waar hij/zij zichzelf kon "her-scheppen": tot rust komen in een groene omgeving. Tijd voor her-waardering van wat recreatie eigenlijk is.

Misschien is een klein wederwoord van iemand die deze website verder niet kent, maar wel graag festivals bezoekt, welkom.

1. Er zijn inderdaad veel festivals in Amsterdam, en het zijn er de afgelopen jaren inderdaad steeds meer geworden. Het feit dat deze festivals consistent uitverkopen laat echter wel zien dat er een grote vraag naar is, die groter lijkt te worden. Ik snap dat dat vervelend is voor mensen die daar niet van houden, maar laten we niet doen alsof er geen stille plekken zijn in de natuurgebieden rond Amsterdam. Afgelopen weekend fietste ik door het prachtige, grotendeels stille, Amsterdamse bos (opvallend weinig mensen) naar het dekmantel festival (opvallend veel mensen) en tot ik daadwerkelijk dichtbij kwam (ongeveer 1 kilometer denk ik) hoorde ik niks.

2. Recreatie komt in verschillende vormen voor verschillende mensen en de ene vorm van recreatie is niet meer legitiem dan een ander. Ik denk dat het gebruik van parken of natuurgebieden voor festivals het mogelijk maakt voor Amsterdam om te voldoen aan een vraag naar een bepaalde vorm van recreatie (festivals).

3. Wat betreft stadsparken, ik ben van mening dat bij het leven in de stad nou eenmaal bepaalde lasten horen, waaronder geluidsoverlast en luchtvervuiling. Daar kan men zich aan ergeren, maar naar mijn mening is dat onderdeel van de charme van een stad (als je vaak naar verschillende steden gaat, zul je ook merken dat ze anders ruiken en klinken). Ik zou niet willen wonen in een stad waar het stil is, de straten schoon en de lucht fris. Als ik dat wil, ga ik wel maar het platteland (of Almere). De stad hoort een beetje te stinken, je moet af en toe een feestje horen van drie straten verderop.

Ik wil horen, zien, voelen en ruiken dat de stad leeft, en wat mij betreft lijkt dat de afgelopen vijf jaar steeds meer het geval.

U heeft helemaal gelijk. Er dient ergens een grens te zijn. Er is echter geen objectieve grens te bepalen, en doen alsof dat wel kan vind ik onredelijk, en dat was het punt van de reactie. Er zijn nu eenmaal heel veel verschillende mensen met verschillende wensen in Amsterdam, en het zou volgens mij allemaal een stuk leuker worden als alle inwoners iets meer begrip voor elkaar tonen. Ik kan U trouwens beloven dat ik de stad goed genoeg ken dat als ik een stil plekje wil vinden, dat altijd lukt (want ook ik heb daar wel eens zin in), behalve op koninginnedag en nieuwjaar. Ik hoop dat U zich niet beledigd of in de hoek gedrukt voelt, want zo leest Uw reactie wel.

@Ryan: Dank je wel voor je uitgebreide reactie en het is interessant ook de tegenargumenten van een liefhebber te horen. Ik stel voorop dat ik de liefhebbers van harte hun muziekfestival gun. Maar het lijkt mij goed om als uitgangspunt te nemen dat het plezier van de één niet ten koste mag gaan van het plezier van de ander. En dat is bij een overdaad aan muziekfestivals met luide muziek nu eenmaal wél zo.

Ik woonde tot een paar jaar geleden bij de Sloterplas en had absoluut geen moeite met het Lovelandfestival. Eén keer per jaar, moet kunnen.
Maar bij het Amsterdamse Bos was het Dekmantel festival al het tweede festival in twee weken. Ik weet niet meer hoe dat festival heette, maar ik liep in het bos en al op grote afstand klonken de dreunende bassen. Men realiseert zich kennelijk te weinig dat de (lange) basgolven zeer ver dragen. Je hoort dan alleen maar gebonk, geen muziek. Het wordt dan geluidshinder. Dat is niet zo prettig voor mensen zoals ik die met een baby in de kinderwagen juist rust zoeken. Toen ik dus las over het Dekmantel festival afgelopen weekend, heb ik het bos gemeden. Best mogelijk dat meer mensen dat deden, vandaar wellicht het geringe aantal andere mensen.

Je stelt dat je het geluid niet op grote afstand kon horen. Ik kan de verleiding niet weerstaan om als mogelijke oorzaak de reeds opgetreden gehoorschade aan te wijzen die je hebt opgelopen bij al die festivals (ok, flauw)

Je stelt dat lawaai en luchtvervuiling nu eenmaal bij een stad horen. Op dat argument valt wel het een en ander af te dingen. Parken zijn van oudsher nu juist aangelegd om te fungeren als groene longen van de stad en om oases van rust te creëren als tegenwicht voor het lawaai elders in de stad. Natuurlijk is er in een stad meer lawaai dan in een dorp, maar een stad moet ook leefbaar blijven. Niet voor niets neemt men allerlei maatregelen om de geluidsbelasting en de luchtverontreiniging telkens maar terug te dringen. Het is een voortdurende strijd. Daarom is het juist zo belangrijk om de dingen in balans te houden, zodat iedereen inderdaad kan leven met een beetje geven en nemen.

Uitgangspunt bij een park of bos moet wat mij betreft zijn dat het er zo rustig mogelijk is. We hebben daarbij niet alleen met mensen te maken, er leven ook dieren die recht hebben op een zo ongestoord mogelijke leefomgeving. Waarom moet er elk weekend wel ergens een natuurgebied zijn dat wordt overgenomen door luidruchtige muziekfestivals? Is het noodzakelijk dat de dance-, techno-, house- of hiphopliefhebber elk weekend ergens naar een festival kan? Is de creativiteit zo beperkt dat er geen ander vermaak te vinden is, al is het maar ter afwisseling?

Er zijn ook heel veel mensen die plezier beleven aan het lopen van een marathon. Wat nu als er elk weekend wel ergens een deel van de stad voor alle verkeer werd afgesloten omdat marathonlopers telkens weer aan hun trekken moeten komen? De protesten hiertegen zouden niet van de lucht zijn.

Ik denk dat het er uiteindelijk op neerkomt dat al die festivals big business zijn en dat ook de gemeente er dik aan verdient. En dat er dáárom zoveel van die festivals zijn.

M.i. zijn er teveel festivals met geluidsoverlast en ze worden steeds groter.
Neem nu een festival als Appelsap, waar nu weer gedonder om is, begonnen als een buurtfestival en nu zo groot dat het landelijke allure heeft. Dat past niet meer in het Oosterpark en heeft ook geen binding meer met de buurt.
Een groot deel van het Oosterpark is bijna een week afgesloten vanwege de opbouw en afbraak van de podia en de buurt heeft veel overlast van het festival.
Op deze manier worden de lasten wel heel eenzijdig afgeschoven op de buurt.
Stel je voor dat een horecagelegenheid zoveel overlast zou geven, dan was die allang dichtgespijkerd.

Ik ben niet tegen dit soort festivals, een hoop mensen hebben daar plezier van, maar we moeten eens kijken hoe het beter kan. De huidige evenementenota is daarvoor verouderd.
En grote evenementen passen niet in de stadsparken. Die moeten maar naar het ArenA-gebied gaan, de RAI of het Olympisch Stadion En wat mij betreft mag een openlucht festival ook niet langer duren dan een dag. Een heel weekend is veel te veel.

Dat de gemeente er dik aan verdient is nog maar de vraag. De vergunning kost een hoop geld maar de gemeente heeft ook veel kosten.

....en weer is en wordt een festival bij de Sloterplas goedgekeurd en zitten bewoners weer in de herrie.....(tering) herrie heb ik het al eerder genoemd. Wanneer houdt dit op en wordt het college van Amsterdam en dus weer Amsterdam gewoon echt cultureel, met mooie muziek, cultuurbepalende festivals, kunstzinnige exposities en beeldbepalende tentoonstellingen. Hou nou eens op met die rotherrie,