Ik ben dik. Al jaren. Hoe dat zo gekomen is maakt niet zoveel uit. Ik heb daar zelf niet zoveel last van. Maar de mensen om me heen blijkbaar wel. De zogenaamd goedbedoelde ongevraagde adviezen over hoe ik af zou moeten vallen zijn niet van de lucht. Dat is aardig bedoeld (denk ik) dus maak ik me daar niet zo kwaad over. Waar ik me wel vaak kwaad over maak is over mensen die denken dat ze bijdehand kunnen doen over mijn rug. Of meer over mijn buik in dit geval. Er worden leuke grapjes gemaakt van kleuterklasniveau en daar kan ik nog wel tegen. Maar waar ik niet tegen kan zijn de lollig bedoelde opmerkingen die echt kwetsend zijn. Ik zal hier niet een hele lijst op gaan noemen van scheldwoorden, cynische grappen, met vieze gezichten uit gesproken opmerkingen. Dat is saai. Die kunt u zelf nog wel bedenken. Ik kan gelukkig wel wat hebben en ik kan goed voor mezelf opkomen.
Verleden week dinsdag stond er in Het Parool in de grappige rubriek 'Aldus' door de mij totaal onbekende journalist Rob Rombouts een grappig bedoeld interview met de havenmeester van Hoorn, Ben Evers genaamd . De havenmeester had een dikke jongen uit een boei bevrijd.
De vriendjes van het jongetje hadden de boei op zo'n manier over de jongen heen getrokken dat hij zijn armen niet meer kon bewegen en dus ook niet meer uit de boei kon komen. Daarna hadden ze, als toppunt van Hoornse lol, de jongen in de haven gekieperd. De helden waren zelf weggegaan, de jongen alleen achterlatend
De jongen heeft een aardige tijd volstrekt hulpeloos rondgedobberd. Uiteindelijk heeft de havenmeester, die hem al een tijdje had gezien, maar niet gelijk was gaan helpen, hem bevrijd.
De hele toon van het zogenaamde interview in de krant was er een van lol en grappigheid, een plagerijtje noemde de havenmeester het. Daar ga je dan met al je programma’s tegen pesten op scholen, tv-programma’s, hulpprogramma’s, stille tochten. Een plagerijtje. Met andere woorden: dan moet hij maar niet dik zijn.
Ik heb een briefje geschreven naar het Parool en ze waren zo sportief om het te plaatsen. Zo zijn ze wel. Het gaat me ook niet om de krant maar om het idee. Ik heb die Rob Rombouts uitgedaagd om zo een soort stukje met die toon over een willekeurige andere Nederlandse bevolkingsgroep te schrijven. Maar dat zal er wel niet van komen.
Wij dikke mensen zijn vogelvrij en bij dezen wil ik even melden dat een grote groep dikke mensen het niet meer pikt om voortdurend belachelijk gemaakt te worden.
Deze column zal maandagmiddag om plusminus 15.50 voorgelezen worden op AmsterdamFM.
[Klik voor gehele afbeelding]
Wat ze deze jongen hebben aangedaan is nog een graadje erger, want hij had natuurlijk ook kunnen verdrinken als het even wat anders was gegaan dan de daders zich hadden voorgesteld. Zieke geesten zonder enig emphatisch vermogen.