Vandaag neemt wethouder Eric Wiebes officieel afscheid van de Amsterdamse raad. De partij heeft gefloten: hij moet naar Den Haag komen om staatssecretaris te zijn. Het voelt toch een beetje als desertie.
Na Lodewijk Asscher is Wiebes de tweede getalenteerde wethouder die in deze raadsperiode door zijn partij naar Den Haag wordt geroepen. Ik heb het altijd vreemd gevonden dat dit zomaar kan. De zittingsduur van een college is in principe vier jaar. Dit impliceert een belofte aan de kiezer om de stad gedurende die vier jaar in zijn naam te besturen.
Maar de partij stelt zich boven de kiezer. De partij heeft de wethouder nodig in Den Haag en dus heeft de Amsterdamse bevolking het nakijken. De partij als detacheringsbureau en carrièremachine voor politici.
Stadspartij Red Amsterdam is het er ook niet mee eens en heeft zelfs een poster gemaakt om het ongenoegen te laten blijken.
Je zou kunnen tegenwerpen dat Wiebes niet via de kiezer, maar 'van buiten' is ingestroomd. Maar ook in een dergelijk geval betekent een wethouderschap een commitment aan de kiezer, aan de burgers van Amsterdam. Het is geen baan als alle andere, het is een 'contract'. Dat contract wordt nu verbroken. Misschien moeten we voortaan een 'afkoopsom' bedingen.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
achttien reacties op "Weer een wethouder gedeserteerd"
2. Een wethouder wie vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen wordt gevraagd de problemen met de Belastingdienst binnen de perken te houden, van desertie te beschuldigen is werkelijk van de gekke. Hoe verzin je het? De man loopt zowel hier als in Den Haag elk moment het risico de laan uitgestuurd te worden (mogelijk vanwege iets waar hij niets aan kan doen) en dan zou hij niet deze eervolle , maar dus riskante taak op zich mogen nemen? Kortom: wat een gezever.
1. Klopt als feit. Is veranderd om het dualisme te bevorderen. Echter, het gemeentebestuur wordt gekozen door de gemeenteraad en moet in die zin beschouwd worden als 'getrapt' gekozen door de kiezers.
Aangezien een college (m.u.v. de burgermeester) een zittingsduur heeft gelijk aan de gemeenteraad, mag de kiezer wel degelijk verwachten dat een wethouder ook die periode uitdient. Het is op z'n minst niet chique om eerder weg te gaan.
Carrièretechnisch is het een heel ander verhaal: het is van Wiebes slim om vanuit een aflopend gemeentebestuur over te stappen naar een kabinet dat naar verwachting nog een paar jaar zit.
2. Het woord 'deserteren' is gebruikt om de zaak wat scherp aan te zetten. Vooral omdat partijen als VVD en PvdA denken de kiezer te mogen 'overrulen'. Zelf is men zich kennelijk van geen kwaad bewust en moeten er dus wat scherpere bewoordingen worden gekozen. Het gaat tenslotte hier op de site tenslotte om het debat.
Wat je verder aandraagt raakt kant nog wal: we zouden dus eigenlijk bijna medelijden met Wiebes moeten hebben omdat hij het risico loopt elk moment de laan uitgestuurd te worden? Dat geldt voor elke politicus. Vervolgens is daar het mooie instituut 'wachtgeld'. Maar voor Wiebes zullen de deuren in het bedrijfsleven wijd openstaan, dus ik maak mij over hem niet ongerust.
Het lijkt mij eerder droef gesteld met de VVD, die kennelijk zo weinig talent binnen de gelederen heeft dat het een belangrijke wethouder uit Amsterdam moet wegkapen om een klus bij de Belastingdienst te klaren. Ze hadden hem daar dan nog beter directeur kunnen maken, dan had hij meer directe invloed gehad.
Moeten ze wel een sterke reservebank hebben. Dat bleek bij de PvdA met de opvolger van Asscher niet het geval.
Suffie, ik noemde de opvolging van Asscher terloops en illustratief toen ik het had over de noodzaak van een sterke reservebank in reactie op jouw stelling: "als de club maar wint". Waarom leg je zoveel nadruk op "de affaire PH"? Doet het echt zoveel pijn?