Misschien komt het minister Melanie Schultz van Haegen goed uit. Alle aandacht gaat nu naar collega Henk Kamp en de arme PvdA frontman Diederik Samsom, die samen geroosterd worden boven laaiend vuur van de anders altijd zo ijskouwe 'Grunningers'. Die willen voorkomen dat hun de grond straks helemaal onder de voeten wegzakt. En hun rumoer zal nog maandenlang blijven aanhouden, want ojee: ook onder de voeten van Jeroen Dijsselbloem trilt en zakt voortdurend de financiële bodem van het hele land.
Op wat kleiner schaal is 't ongenoegen onder een deel van de bewoners en werkers van Amsterdam zeker niet minder. Ook zij voelen zich door 'Den Haag' genegeerd en onbegrepen. Net als de Rotterdammers ter weerskanten van de A13, zijn de Amsterdammers langs de Ring A10-West niet te benijden. Dagelijks dendert er een enorme verkeersstroom op korte afstand langs hun woning of werkplek. De stad heeft grote moeite om de Europese normen voor schone lucht en toelaatbare lawaaibelasting in de bebouwde omgeving te halen. Het streven van Amsterdam is in conflict met de sterke drang van de verkeersminister om op zoveel mogelijk trajecten een hogere snelheid voor de personenauto te faciliteren.
Tussen S102 en S106 moest alle verkeer 80 km/u rijden om de gezondheid van de omwonenden te ontzien. Maar de minister vond dat ''de auto's zoveel schoner en stiller zijn geworden en dat een hogere maximum snelheid de doorstroming bevordert''. Zij zocht één enkel meetpunt uit en bevond dat het vuil in de betreffende Amsterdamse straat binnen de norm bleef, dus mocht het best wat harder. Met gezwinde spoed werden de bordjes verhangen. De argumentatie van de minister lijkt een beetje op: ''ik zie bij mij steeds minder hondenpoep op de stoep liggen, dus de honden mogen voortaan overal weer vrij schijten''.
De betrokkenen, gesteund door partijen groener dan die van de minister, lieten het er niet bij zitten. Onafhankelijk TNO werd ingeschakeld en vastgesteld werd dat op een groot aantal meetpunten de vervuilingsnorm ver wordt overschreden. Op grond hiervan oordeelde de rechter deze week dat de minister zeer onzorgvuldig heeft gehandeld, ze moet de maatregel terugdraaien. Als Melanie nu fair was geweest en iets in de trant van: ''foutje bedankt'' had gezegd zou ze nog wat respect hebben behouden. Immers feilloos is niemand en het getuigt van karakter als je het oordeel van de onafhankelijke rechter over je daden aanvaardt. Niet Melanie, die reageert als: ''nou dat zullen we nog wel eens zien!'' en kondigt aan binnen zes weken de rechterlijke uitspraak van tafel te zullen vegen.
Waarom is de minister zo halsstarrig? Is die ene discutabele minuut tijdwinst haar zo heilig? Het gaat allang niet meer om gezonder ademlucht van burgers, het is het prestige en de persoonlijke positie in de pikorde die tellen. Onder invloed van de vvd-autolobby is er door haar ministerie een aanzienlijk deel van het wegenbouw budget besteed aan verlenging van in- en uitvoegstroken en het plaatsen van een woud van borden, om op steeds meer trajecten harder te kunnen rijden. Toegeven dat dit geld slecht is besteed doet te veel pijn. Alleen oproer zal haar op andere gedachten brengen, vrees ik.
Maar ik begrijp dat als de rechter Schultz in het gelijk had gesteld de schrijver zich ook bij het vonnis had neergelegd (dat moet Schultz nl. ook van hem) op straffe van 'oproer'?