Willem Koster, voorzitter van Amsterdam City, wil stemrecht voor ondernemers. Koster vraagt zich af of bedrijven ook wat te vertellen hebben in de stad. Hij stelt: "In de ogen van de Amsterdamse politiek eigenlijk niet’"
Heeft Koster gelijk?
Koster constateert dat er af en toe bestuurders en raadsleden bereid zijn om naar zijn ondernemers te luisteren. Om vervolgens weer hun eigen gang te gaan en zich te richten op de wensen van degenen door wie zij gekozen worden, de bewoners. Koster stelt dat dit niet terecht is in het centrum waar evenveel mensen werken als wonen.
Als bewoner en ondernemer (en lid van Amsterdam City) ervaar ik dat de balans tussen wonen en ondernemen steeds schever wordt. Nu zelfs ondernemers stemrecht eisen begin ik me dan ook echt zorgen te maken.
Dorpspolitiek
Koster stelt dat de binnenstad een aanjager is voor andere delen van de stad. Dat klopt. Maar, de binnenstad is niet de enige kurk van de Amsterdamse economie. Wie de cijfers van de Metropoolregio erbij pakt ziet dat sectoren als handel en logistiek veel belangrijker zijn voor de werkgelegenheid en de economie. Ook nieuwe ondernemers in de zakelijke dienstverlening creëren tot meer dan een kwart van de nieuwe banen in de regio. Pas op voor economische dorpspolitiek.
Onze regionale economie wordt sterker met een excellente internationale knooppuntfunctie, een sterke kennisinfrastructuur, een goede bereikbaarheid, ICT- en sociale connectiviteit, een rijke cultuurhistorie en vooral een regio waar het leuk, en gezond, is om te wonen en te werken in een cultuur van openheid en dynamiek.
De binnenstad is daarin een belangrijke peiler, waar ontspannen, wonen en ondernemen samen komen. Daar dragen een lagere reclamebelasting, minder regels voor terrassen en nog meer winkels en horeca niet aan bij. Er is meer nodig.
Gelijk hebben en gelijk krijgen
Willem Koster stelt dat bedrijven niets te vertellen hebben in de stad. Burgers weten hun belangen gewaarborgd door de gekozen vertegenwoordigers. Ondernemers kunnen alleen met hun pet in de hand bedelen om gunsten van het bestuur.
De feiten bij het project 1012 laten zien dat de ondernemers, als ze dat doen, wel veel vaker gelijk krijgen van het stadsdeelbestuur dan de bewoners. Ondernemers krijgen bij bestemmingsplannen zelfs vier keer vaker gelijk dan bewoners. Bedrijven hebben dus wel degelijk wat te vertellen.
Betrokkenheid?
Het midden- en kleinbedrijf is onze banenmotor. De overgrote meerderheid van de nieuwe banen wordt door nieuwe ondernemingen (jonger dan vijf jaar) gecreëerd. Maar, dat zijn nu net niet de binnenstedelijke starters in de detailhandel en horeca. Die falen het meest; 60 procent van de horeca en 50 procent van de winkels stopt na een jaar met achterlating van onbetaalde rekeningen. En, juist die ondernemers willen stemrecht hebben? Liever niet!
Amsterdammers wonen hier tientallen jaren, investeren samen met andere bewoners in hun mooie oude huizen. Ze werken samen aan de leefbaarheid van de buurt. Generatie-na-generatie zorgen ze voor een bruisende binnenstad. Zij zijn met heel hun ziel en zaligheid betrokken bij de stad en kijken verder dan het overleven van de volgende modecollectie, het komende ‘happy hour’ en het ophalen van het afval.
Is de politiek dom?
Koster stelt dat de stadsdeelbestuurders het als hun primaire taak zien om alle verschillende belangen in balans te houden. Zij zouden daarbij echter kiezen voor behoud van het bestaande. Er wordt niet voldoende naar de toekomst gekeken, volgens Koster.
Koster doet de stadsbestuurders tekort. In de programma’s van VVD, D66, SP en CDA is veel aandacht voor ondernemerschap in Amsterdam. Hun economische paragraaf gaat veel verder dan nog meer, elkaar verdringende, winkels en horecazaken. Ik ken geen partij die het belang van de binnenstad niet erkent.
Wat dan wel?
De meer dan 700-jarige binnenstad is van ons allemaal. Het is een van de peilers van de regionale economie. Een geweldig plek om te wonen, te ontspannen en te ondernemen. Daarmee kun je niet zorgvuldig genoeg omgaan, waarbij het niet enkel gaat om het behoud van het bestaande.
Als je wilt stemmen in Amsterdam, dan ben je ook als ondernemer meer dan welkom om in Amsterdam te komen wonen en die stad elke dag weer mee te maken. Maar, dat zullen die ondernemers zelf wel veel te druk vinden. Ik heb er een beetje genoeg van om van die ondernemers steeds maar weer te horen dat ik dan maar niet in het drukke Amsterdam had moeten gaan wonen... Fijne buren zijn dat.
Ik ben tegen stemrecht voor ondernemers. Het kan nooit de pleister zijn op een disfunctioneel stadsdeelbestuur. Ik zie wel kansen voor de andere mogelijkheden die Koster noemt om ondernemers meer bij de binnenstad te betrekken.
Het instellen van een Economic Board voor het centrum is een goede suggestie. Die board kan over de vier-jaarlijkse waan van de verkiezingen waken over de binnenstad. Koster wil hierbij, naast ondernemers, ook instellingen als onderwijs, cultuur en andere bedrijven met een maatschappelijk belang betrekken. Ik mis echter nog de betrokken bewoners in het lijstje.
Ik adviseer Amsterdam City om dan deze keer wél de bewoners te betrekken bij de plannen. Eerder mochten bewoners nog niet meepraten bij het CentrumXL project. Die 80.000 bewoners geven namelijk ook nog eens elk jaar meer dan 0,5 mrd euro uit in die binnenstad. Koester ze! Stemrecht voor ondernemers? Niet meer over praten...
zes reacties op "Moeten ondernemers stemrecht krijgen?"
Over het algemeen gesteld: er is toch al een 'knip' in de beschouwing van ondernemingen bij de politiek en ambtenarij. Ze houden ook zonder stemrecht wel degelijk rekening met de ondernemers, maar vooral de grote, de kleintjes zijn niet van belang en worden over het hoofd gezien. Daar brengen plannetjes van Willem Koster geen verandering in.
Ik zag vanmiddag de aap uit de mouwen komen op het Damrak. Het fietspad is verwijderd om plaats te maken voor een Kerstmarkt. Vanaf het Vicatoriahotel tot aan de Dam? Rode Loper? Nee, nog meer patat en shoarma.
http://www.ing.nl/Images/EBZ-ING-Groot-A..