Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg. Wie kent hem niet, deze beroemde uitspraak van wijlen Pim Fortuyn. Veel politici zeiden het hem na, maar kun je in de politiek wel altijd zeggen wat je denkt? Nee, niet altijd.
Als politicus, dus ook als (deel)raadslid, ben je gekozen zonder last of ruggespraak, al staat die ruggespraak tegenwoordig niet meer in het wetboek. ‘Zonder last’ wil zeggen dat je onafhankelijk bent, maar dat betekent niet dat je zomaar alles kunt roepen. Je hebt je te houden aan de wet, aan geheimhouding bij vertrouwelijke stukken en… je moet rekening houden met belangenverstrengeling.
Wanneer is er sprake van belangenverstrengeling? Dat is niet altijd even duidelijk. Soms is het zonneklaar: zo kun je als raadslid niet stemmen of het woord voeren over een bouwproject dat je zelf als ondernemer wilt gaan uitvoeren. Je neemt dan namelijk een beslissing waar je zelf geldelijk gewin uit kunt halen.
In de deelraad verlaten raadsleden soms de zaal als er gestemd wordt over een subsidie die hun eigen werkgever betreft, of een organisatie waar zij zich vrijwillig voor inzetten. Dat klinkt logisch, maar waar trek je de grens? Raadsleden zijn immers ook gewoon buurtbewoners. Mogen zij dan niet meer spreken over de buurtwinkel of kroeg waar ze wel eens heengaan of de school waar hun kinderen les krijgen? Natuurlijk wel.
Groene Marathon Nieuw-West
Zelf ben ik een fanatiek hardloper. In stadsdeel Nieuw-West loop ik graag een rondje om de Sloterplas. Ook doe ik wel eens mee aan hardloopwedstrijden in mijn stadsdeel, zoals de Brettenloop en de Sloterplasloop. Vanuit mijn passie voor lopen werd ik dan ook direct enthousiast over het plan van schrijver Abdelkader Benaliom een ‘Groene Marathon’ door Nieuw-West te gaan organiseren, als kleinschalige en duurzame tegenhanger van de grote Amsterdam Marathon die alleen Oost, Zuid en Centrum aandoet.
Vanuit dat enthousiasme bezocht ik een vergadering van de initiatiefgroep die deze ‘Groene Marathon’ wil gaan organiseren. Inmiddels is de voorbereiding in volle gang. Benali heeft het evenement met veel passie gepromoot in interviews met AT5, Parool en Metro. Hij betoogt dat het niet alleen gaat om sport, maar ook om mensen die geïnteresseerd zijn in hun eigen stad, in de groengebieden van Nieuw-West, in biologisch eten, in het ontmoeten van elkaar. Deze combinatie van sport, duurzaamheid, sociale cohesie en stads(deel)promotie is enorm interessant voor stadsdeel Nieuw-West, dat zich graag profileert als groen en sportief stukje Amsterdam.
Vanuit datzelfde enthousiasme wilde ik het onderwerp ook aankaarten in de deelraad. Zeker nadat stadsdeelvoorzitter Baadoud in dagblad Metro positief had gereageerd op de komst van de Groene Marathon, was de vraag gerechtvaardigd wat het stadsdeel kan (en wil) betekenen voor de organisatoren Benali en atletiekvereniging AAC.
Mag ik die vraag dan stellen in de raad? Ik was immers aanwezig bij een vergadering van de initiatiefgroep van dit project. Zelf vind ik dat geen vorm van belangenverstrengeling. Immers: als bewoner én als raadslid mag ik mij informeren over wat er in mijn stadsdeel gebeurt. Als men mij dan om mijn mening vraagt, geef ik die. Het zou anders zijn als ik zelf echt organisator was van de Groene Marathon, maar dat ben ik niet.
Betrokkenheid of belangenverstrengeling?
Het lastige van belangenverstrengeling is dat politici zelfs de schijn van belangenverstrengeling dienen te voorkomen. In mijn geval betekent dat: ik moet vermijden dat men denkt dat ik betrokken ben bij de organisatie van de Groene Marathon. Daarom heb ik bij het stellen van vragen hierover in de deelraad expliciet gemeld dat ik slechts aanwezig was bij één vergadering van de initiatiefgroep van de Groene Marathon. Daarmee is wat mij betreft elke schijn van belangenverstrengeling weersproken.
Als deelraadslid vind ik het belangrijk dat ik middenin mijn stadsdeel sta. Ik behoor immers te weten wat er speelt in de buurt. Als raadslid moet ik niet alleen de politieke dossiers kennen, maar ook de mensen waar het over gaat. Dat betekent: mijn gezicht laten zien en met bewoners in gesprek gaan. Daarom wil ik ook over zo’n Groene Marathon het naadje van de kous weten. Als bewoner, als hardloper én als raadslid. Zonder last of ruggespraak, zonder belangenverstrengeling. Niet voor mezelf, maar voor Nieuw-West!
Het stadsdeel is inmiddels in gesprek met Benali en AAC over de Groene Marathon. Dat vind ik goed nieuws, voor Nieuw-West. Als de marathon inderdaad doorgaat op 11 mei 2014 sta ik aan de start. Niet als raadslid, maar als hardloper.
twee reacties op "Het belang van een Groene Marathon"