Politiek staat zo ver van de burger af, zeggen de critici. Maar is dat wel zo? In de raadsvergadering van de Amsterdamse deelraad Nieuw-West op 25 september zaten burger en politiek samen rond de tafel om te praten over iets heel kleins en concreets: een pingpongtafel.
Een moeder had een burgerinitiatief ingediend voor een tafeltennistafel bij het speeltuintje in de eigen buurt. Haar dochter had op vakantie veel getafeltennist en op die manier veel vrienden gemaakt. De moeder schreef de deelraad: “Zij en een paar andere meisjes in de wijk zouden het erg leuk vinden als er in de wijk ook een tafeltennistafel zou komen.” Met honderd handtekeningen kreeg ze voor elkaar dat het burgerinitiatief in de deelraad zou worden behandeld.
Moeder en dochter schoven aan tijdens de raadsvergadering. Moeder deed haar verhaal, dochter gaf een korte aanvulling. Hun voorstel: kan de deelraad 1300 euro (exclusief BTW) vrijmaken voor de aanschaf en plaatsing een betonnen tafeltennistafel?
Bij een burgerinitiatief is het de bedoeling dat de raad bij behandeling ervan direct aangeeft of zij het verzoek wil inwilligen of niet. Hoewel veel raadsleden sympathiek tegen het voorstel aankeken, ging de discussie al gauw over de vraag of de moeder het verzoek niet beter via het Huis van de Wijk had kunnen indienen. De negen Huizen van de Wijk in het stadsdeel hebben namelijk elk een budget voor kleine initiatieven die de sociale cohesie in de buurt kunnen verbeteren.
De moeder gaf aan dat de stadsdeelwebsite de indruk wekt dat dit budget vooral bedoeld is voor activiteiten, dus niet zozeer voor zoiets fysieks als een tafeltennistafel. Ook dacht ze dat sociale cohesie niet echt het doel was van haar verzoek, aangezien er al veel sociale cohesie is in haar buurt. De raadsleden constateerden dat de website daar dan wellicht niet duidelijk genoeg over is, want volgens hen voldoet dit verzoek aan alle criteria om door het Huis van de Wijk te worden afgehandeld.
Moeder en dochter kregen dus een concrete suggestie mee van de deelraad: dien het voorstel voor de tafeltennistafel in bij het dichtstbijzijnde Huis van de Wijk, dan komt het vast wel goed. En zo niet, neem dan even contact met ons op.
Tot zo ver niks aan de hand, maar wat volgde was een fel debat tussen enkele raadsleden over de Huizen van de Wijk. Lokale partij BNW ’81 greep het debat aan om fel uit te halen naar deze multifunctionele buurtcentra. PvdA en D66 vonden juist dat dit nieuwe concept een eerlijke kans verdient en dus niet bij voorbaat moet worden afgefakkeld. Waarom hadden we de Huizen van de Wijk anders ingesteld?
Moeder en dochter zaten een beetje beduusd te luisteren naar dit raadsdebat over hun burgerinitiatief. Het onderlinge gepingpong tussen de raadsleden ging al lang niet meer over hun pingpongtafel. Goed dat de mogelijkheid bestaat voor burgerinitiatieven. Goed ook dat de Huizen van de Wijk geld beschikbaar stellen voor initiatieven in de buurt. Wellicht kan de communicatie over beide initiatieven duidelijker. Dan krijgen we de volgende keer niet opnieuw zo’n politiek pingpongspel als woensdag in de raad en komen burger en politiek nog dichter tot elkaar.
acht reacties op "In de raad: Pingpongen met de burger"
En die ondertoon is, voor zover dat niet duidelijk was, dat het deelraadsysteem niet deugt: er wordt met een parlementair kanon op een mug geschoten. Erger nog: dat kanon vertoont door de kleinschaligheid en het hoge ons-kent-ons gehalte nog cliëntelistische trekjes ook. Slecht voor de democratie.
Deelraden maken zichzelf ridicuul met zulke agenda's van hun vergaderingen, ook dat is bedreiging van 'democratie'. Zorg voor een goede relatie tussen onderwerp en het niveau waarop het wordt behandeld. Ik begrijp de ironie van f.bol in deze.