Amsterdam telt vier psychiatrie café's: in Noord, West, IJburg en Centrum. Op elke van deze locaties komen (vakanties uitgezonderd) eenmaal per maand mensen bij elkaar die 'iets' hebben met de psychiatrie. Dat kunnen dus (voormalig) patiënten zijn maar ook verwanten, studenten en hulpverleners. Ooit opgezet om de wereld van de psychiatrie en de 'normale' wereld bij elkaar te brengen, wordt er elke keer een thema uitgekozen naar aanleiding waarvan gastsprekers worden uitgenodigd.
In een ongedwongen en veilige sfeer worden thema's behandeld als 'Psychiatrie toen en nu', 'Medicatie en seksualiteit' (een thema dat werd behandeld op Valentijnsdag!), de 'Cliëntenkaart' (letterlijk een kaart die mensen bij zich dragen zodat buren, politie en hulpverleners weten welke medicatie iemand gebruikt en wie er gebeld moet worden, mocht er sprake zijn van een psychose) maar ook bijvoorbeeld 'Uit de instelling, in de maatschappij. En wat nu?'
Nog maar een paar jaar geleden was er nog maar één psychiatrie café in Amsterdam. Nu zijn het er al vier. Dus blijkbaar is er behoefte aan. De projecten worden (financieel) gesteund door diverse stadsdelen en andere (vrijwilligers)organisaties en bezoekers kunnen vooraf aan de avond een goedkoop hapje eten op de locatie.
Meer weten? Kom gerust eens langs in Noord, IJburg, West of Centrum.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
zes reacties op "Het Psychiatrie Café"
Ik ben het met je eens dat een vorm van nazorg voor mensen die een tijd 'in de war' zijn geweest eigenlijk aan een behandelplan gekoppeld zou dienen te zijn. Maar goed, in dit geval lijkt de 'doe-het-zelf' zorgvorm goed te werken en misschien is de drempel in zo'n café setting lager dan in de koffiekamer van een psychiatrische kliniek. In elk geval zal men met wat subsidie goedkoper uit zijn dan wanneer dit weer deel moet uitmaken van het professionele circuit met vast aangestelde krachten.
We kunnen wel smalend doen over de participatiemaatschappij maar mensen vinden het zelf erg prettig om zelf het roer in handen te hebben. En het werkt ook, dat is allang bewezen.
Er zijn allerlei wenselijkheden die in een tijd waarin 'bezuiniging' het leidend motief is geen enkele kans hebben. Dat is een logische conclusie waarin geen smalende toon aan de orde is, maar aanvaarding van de harde feiten. Scipweb lijkt me trouwens heel iets anders dan een Psychiatrie Café.
Voor mij blijft het echter de vraag in hoeverre men 'zelf het heft in handen krijgt' vwb vernieuwingen in de ggz, via welke participatievorm dan ook. De functie van een Psychiatrie Café lijkt me vooral liggen op het vlak van onderlinge steun en begrip.