Hero Brinkman, ex-kamerlid, voormalig PVV-kopstuk en ex-partner in een politieke vrijage met Trots Op Nederlands Rita Verdonk, is terug bij de Amsterdamse politie. Vorige week maandag meldde hij zich, ongetwijfeld met een stapeltje vers gestreken dienstoverhemden in de koffer, aan een Amsterdams politiebureau voor het volgen van een herintredersprogramma. Voordat Hero de Amsterdamse straten weer veilig mag maken, zal hij namelijk eerst zijn wetskennis weer op peil moeten brengen en weer leren omgaan met zijn geweldsmiddelen. Of dat voldoende is moet nog blijken, de vraag is namelijk of iedereen wel zo blij is met de terugkeer van deze prominente Nederlander in het Amsterdamse korps. En dat heeft alles te maken met de term 'onbesproken gedrag'.
Gedurende zijn politieke loopbaan wist Brinkman de gemoederen aardig bezig te houden. Hij veroorzaakte een politieke rel met de Antillen door deze een 'corrupte boevenbende' te noemen, bevestigde een drankprobleem om dit vele maanden later weer te ontkennen, sloeg al of niet een barman in z'n gezicht en zou een aannemer hebben bedreigd met een bijl. Velen vonden het dan ook onbegrijpelijk dat de Amsterdamse politie bereid was om Hero 'terug te nemen'. Feitelijk is er echter geen sprake van 'terug nemen', Brinkman is namelijk nooit bij de politie vertrokken. In werkelijkheid genoot hij buitengewoon onbetaald verlof, een regeling die onder meer kan worden gebruikt voor mensen die tijdelijk een functie als volksvertegenwoordiger gaan bekleden; de betrokken werknemer blijft formeel in dienst bij zijn werkgever en wordt geacht na afloop zijn werk weer normaal op te pakken.
Passief kiesrecht
Nu heb ik zelf bar weinig met Hero Brinkman: te zelfgenoegzaam, te lawaaiig, te veel valse lucht en te veel ééndimensionale oplossingen voor complexe problemen. Bovendien laadt hij met zijn laatste gezwalk en gedraai in de Kamer op z'n minst de verdenking op zich van politiek opportunisme.
Toch vind ik zijn terugkeer bij de Amsterdamse politie een goede ontwikkeling, omdat dit recht doet aan het democratische principe dat iedereen de vrijheid moet hebben om politiek te bedrijven zonder zich zorgen te moeten maken om zijn rechtspositie omdat hij een bij zijn baas wat minder populaire politiek verkondigt. Een andere ontwikkeling zou voor politiemensen en wellicht veel andere ambtenaren in feite een beperking inhouden van hun grondwettelijk vastgelegde passieve kiesrecht. In Nederland mag iedereen, ook een politieman in zijn rol als politicus, binnen de grenzen van de wet vinden en zeggen wat hij wil, ook als dat de verontwaardigde burger niet welgevallig is. En volgens mij moeten we dat zo houden.
Ook over Brinkman's 'onbesproken gedrag' valt wel iets te zeggen. Zo heeft van het incident in perscentrum Nieuwspoort nooit iemand aangifte gedaan en heeft Brinkman daarvoor zijn excuses aangeboden. De boete van 200 euro die Brinkman moest betalen na het wegrijden bij een alcoholcontrole was dusdanig laag dat er vermoedelijk geen sprake was van alcoholgebruik. De zaak met betrekking tot de bedreiging van een aannemer werd in eerste instantie geseponeerd, maar loopt ondertussen op Hero's eigen initiatief in hoger beroep. Kortom, ook hier is vooralsnog geen reden te vinden om Brinkman er van te weerhouden gewoon weer aan het werk te gaan.
Geloofwaardig
Een andere vraag is natuurlijk of Brinkman in de komende tijd een geloofwaardige diender gaat neerzetten. Zijn harde taal met betrekking tot het optreden van de politie, onder meer in de discussie over het burkaverbod, zullen bij zijn collega's nauwelijks de neiging oproepen om eens een avondje uitgebreid voor hem te koken. En ook op straat zal Brinkman vermoedelijk weinig warmte van de gemiddelde burger mogen ontvangen, gezien zijn soms boude uitspraken over de aanpak van bepaalde bevolkingsgroepen. In dat licht is het niet zo gek om Brinkman in de komende jaren te positioneren in een functie waarin hij weinig kwaad kan en zich niet al te veel met het publiek hoeft te mengen: bij de recherche. En mocht hij onverhoopt niet door het AIVD-onderzoek heen komen dat voor die baan noodzakelijk is, dan begroet ik hem binnenkort graag eens in z'n nette uniform terug in de Bellamybuurt, waar hij fijn aan de plaatselijke hangjeugd mag uitleggen wat nou precies een 'werkkamp' is.
vijf reacties op "Wat moeten wij met Hero?"
Onmiddellijk gaan mijn gedachten naar de Limburgse gemeentepolitiek. Van Rey lijkt zich ook op formele rechten te beroepen - Hero Brinkman kan natuurlijk ook zijn eigen ordebewakers korpsje in het leven roepen als een meerderheid van de collega's hem niet pruimen.