Het was grote commotie op de Zeedijk vorige week zondagavond. Een spontaan protest barstte los op de Zeedijk nadat een café na een klacht van een naburige ondernemer over overlast besloot de deuren vroegtijdig te sluiten. De horecaklanten op de Zeedijk waren het helemaal zat na weer een incident met handhavers. Het café staat al een tijdje op de beruchte top 15 lijst.
Ondernemers, via de VVD, en meer dan 1.200 ondertekenaars van de petitie op Internet zijn het niet eens met hoe de handhaving op de steeds drukkere Zeedijk gaat. De woordvoerder van stadsdeel Centrum stelt dat zij werken volgens de regel ‘gelijke monniken gelijke kappen’ en geeft de betrokken ondernemers de schuld. Iedere ondernemer op de Zeedijk zou gelijk worden behandeld. Op Twitter en Facebook vallen inmiddels woorden als ‘willekeur’, ‘vertrutting’ en ‘gekakel’.
Maar, er is meer aan de hand dan alleen die strenge handhaving op de Zeedijk, de dwangsommen en de nare burenruzies tussen ondernemers. Net als veel bezoekers op de Zeedijk, snap ik er als buurtbewoner zelf ook niets meer van.
Honderd meter verderop
Op stralende zomerse dagen mag je je biertje niet staand drinken op het terras, terwijl honderd meter verderop vrouwen worden uitgebuit. Mijn bakkerswinkeltje moest een reclamebordje van de stoep halen. Intussen wordt honderd meter verderop massaal crimineel geld wit gewassen. Samen met buurtbewoners even van de zon genieten? Vergeet het maar, honderd meter verderop op de Wallen spelen voetbalhooligans kat en muis met de ME. Een tafel buiten bij het afhaalrestaurant op een warme avond? Het mag niet. Honderd meter verderop staan de touringcars stil met hun ronkende motoren. Geldt in het Centrum dan nog steeds het recht van de sterkste?
De handhavers doen hun stinkende best om de vele regels die de stadsdeelbestuurders hebben bedacht, zo goed en zo kwaad als het gaat, te handhaven. Regels die aan geen enkele bezoeker van buiten Amsterdam uit zijn te leggen: "Hier mag toch alles?". En, die stadsdeelbestuurders stellen ook de prioriteiten in onze buurt.
Alternatief plan
Dat er iets moet gebeuren is al langer duidelijk. Het stadsdeel Centrum heeft inmiddelse de ondernemers van de Zeedijk uitgenodigd om met een alternatief plan te komen voor de Zeedijk (voetgangersgebied, afsluiting voor voertuigen, duidelijkere regels voor terrassen en gevelbankjes en dergelijke). Dat is zonder meer goed nieuws. De ondernemersvereniging en de NV Zeedijk nemen hiertoe het initiatief en zullen daarbij vanzelfsprekend ook de bewoners betrekken.
De balans
De gemeentelijke verkiezingen komen er aan. Er is vier jaar geleden veel beloofd door de politieke partijen: schonere lucht, meer leefbaarheid, veiligheid, minder geluid, beter openbaar vervoer en een vitale binnenstad waar het leuk is voor bezoekers, ondernemers en bewoners. Het is tijd om de balans op te maken: wat heeft dit stadsbestuur opgeleverd?
Ik ben benieuwd of Groen Links, PvdA en D66 hun positie na de verkiezingen dan nog steeds kunnen handhaven. Daar is, behalve een meer aansprekende visie op het centrum, vooral ook verbindend leiderschap voor nodig.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Mijns inziens is een eerste voorwaarde dat stadsdeelbestuurders en het handhavingsapparaat zich realiseren dat er totaal geen sprake is van 'gelijke monniken, gelijke kappen" . Als dat zo was, was er niet zo'n escalatie. En dat gebrek aan gelijke behandeling en objectieve handhaving gaat nog veel verder dan de door Walther gegegeven voorbeelden.
Simpel gesteld: er wordt alleen gehandhaafd als er geklaagd wordt. De beruchte "lijst van vijftien" bestaat grotendeels uit bedrijven die objectief beschouwd helemaal niet zoveel overlast veroorzaken. Hun pech is, dat zij een buurman/vrouw hebben die enorm vaak over hun bedrijf klaagt. Voor de zuiverheid van de discussie laat ik dan maar buiten beschouwing wat ik van het gros van die klachten vind.
Raar blijft het wel: 2 cafés op de Noordermarkt die constant gewaarschuwd en gedreigd worden wegens klachten. Er tegenover liggen twee cafés met véél grotere terrassen, véél meer lawaai en uitwaaiering en die hebben nergens last van.
Het ene gay café op de Zeedijk staat op het punt gesloten te worden. Bijna hysterisch wordt je te verstaan gegeven dat je geen seconde mag staan met drank in je hand, ook niet binnen de "lijntjes" Laat staan erbuiten! Tropisch weer of niet, afschaffing van het "staverbod" of niet . Schuin er tegenover ligt een gay café waar iedereen vrolijk op straat staat te drinken en kletsen. Geen centje pijn. En dat komt alleen maar omdat over dat café niet of veel minder wordt geklaagd. Gelijke behandeling? Me hoela!