Ik draag de Partij voor de Dieren een warm hart toe. Het is een partij die ons scherp houdt over de leefomgeving en die ons ethisch handelen bewaakt in de omgang met de dieren. Vooral ook de dieren die wij van plan zijn op te eten. Dat is belangrijk in een wereld waarin economische belangen de boventoon voeren.
In strategisch opzicht heeft de Partij voor de Dieren in Amsterdam echter nog wel het één en ander te leren. Zoals bij de kwestie rondom het jaarlijkse vuurwerk bij de Sloterplas op 30 april. Met de wet in de hand heeft de partij (samen met de Dierenbescherming) weten af te dwingen dat het vuurwerk niet doorging. Daarmee hebben ze zich in Nieuw-West niet populair gemaakt.
Het vuurwerk zou de broedende vogels verstoren. Het ministerie van Economische Zaken verbood daarom het vuurwerk. Een stroom van verontwaardigde reacties in de media was het gevolg, alsmede een schadepost van 15.000 euro voor het stadsdeel.
De PvdD is natuurlijk nu de gebeten hond. Jammer, want men vraagt dikwijls terecht aandacht voor andere belangrijke dingen, zoals de bedreiging van de bijenstand door gifstoffen die wij argeloos in onze tuintjes gebruiken. Zo'n vuurwerkschandaaltje dringt andere issues naar de achtergrond.
Was dit het allemaal waard? Raakten die vogels nu werkelijk zo van de leg? In de tientallen jaren die ik in bij de Sloterplas heb gewoond, heb ik daar niets van gemerkt. Er zwemt en vliegt een overvloed aan ganzen, meerkoeten, futen, eenden, kraaien, eksters, mussen, vinken, mezen, parkieten, reigers en allerlei ander ongeregeld goed waarvan ik de naam niet zo gauw ken.
Nooit heb ik iets gemerkt van een verstoring van de fauna door het vuurwerk. De meerkoet zit nog steeds op zijn nest, de reiger staat als vanouds voor de deur om eten te bedelen. De stadsvogel is immers wel het een en ander gewend.
Ik kan het niet met cijfers onderbouwen, maar dat hebben de PvdD en de Dierenbescherming bij mijn weten óók niet gedaan. Men heeft vermoedelijk domweg aangenomen dat de vogels van het vuurwerk ondersteboven zouden raken. Vervolgens wist een slimmerik nog een wetje te liggen dat voldoende was om het vuurwerkfestijn te saboteren.
De Partij voor de Dieren moet leren dat het belangrijkste in de politiek is: draagvlak en sympathie voor je ideeën. Alleen daarmee kun je de idealen verwezenlijken. De recente 'overwinning' met betrekking tot het vuurwerk heeft aanzienlijke imagoschade teweeg gebracht. Daardoor worden de standpunten van de partij bij werkelijk belangrijke onderwerpen minder serieus genomen. Maak dus voortaan een strategische afweging en sla niet door in milieufanatisme.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vier reacties op "Leerpuntje voor Partij voor de Dieren"
En die zogeheten schadepost van 15.000 euro is natuurlijk peanuts vergeleken bij wat de gemeente elders over de balk smijt... http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/..
Welvaartsbelangen stemmen zelden overeen met het algemeen welzijn.
Wat mij betreft is politiek geen populariteitswedstrijd, zolang je je kiezers vertegenwoordigd zullen die je steunen en dat moet genoeg zijn.
Door dit soort akties stijgt de PvdD juist in mijn achting, zelfs dermate dat ik serieus overweeg op ze te stemmen.
Wellicht een leerpuntje voor de PvdA ?
Van de VVD kun je dat kwartetten nu volop verwachten, die hebben maar 1 heilig principe, bescherm bezit en bevorder de groei daarvan. Al het andere is uitruilbaar, dus Rutte kan op zijn materialistische speelveld makkelijk hier wat geven, daar wat pakken.
Voor de PvdA ligt dat anders, daar moet met menselijke waarden rekening worden gehouden. Dan krijg je zo'n beeld als je nu ziet: Diederik Samsom die met verkrampte kaken almaar ferm en realistisch loopt te zijn en desnoods dwars tegen zijn achterban in gaat en Mark Rutte die altijd maar loopt te lachen wat er ook gebeurt. 700.000 werklozen en een grimmig asylbeleid stralen op Samsoms gezicht af, onderwijl laat het ene feest na het andere Rutte stralen van plezier.
Het voor het gemak even opzij zetten van principes is minachting van de kiezers die dat onmiddellijk zullen afstraffen. Dat heeft het CDA gemerkt met haar omhelzing van Geert Wilders en daarmee haar eigen ondergang, dat heeft Groen Links gemerkt met haar handjeplak over een vredesmissie die in werkelijkheid een oorlogsmissie is, Jolande Sap bedankt!
Heel veel mensen zullen bij de eerstvolgende gelegenheid gaan zeggen: Diederik bedankt!
En ja, Marianne Thieme is standvastig, de gemeente/deelraad eraan herinneren dat je in een natuurgebied geen vuurwerk afsteekt en zeker niet in de broedtijd, ook al omdat daar in Europa algemeen geldende wetten voor zijn gemaakt, dat hoort bij de taakopvatting van die politieke partij. Dat ze zich daar niet super populair mee maakt was duidelijk, dat wist ze best maar het maakte geen verschil. Het zal waarschijnlijk nooit een grote partij worden maar er is wel een vaste trouwe aanhang, juist wegens de principes. Bij de PvdD weten ze wat vaste aanhang waard is dus houdt daarom vooral vast aan principes.
In zoverre lijkt ze een beetje op de kleine christelijke partijtjes, waarop weliswaar heel wat kritiek valt te hebben, maar principieel zijn ze wel en daarom zien hun verkiezingsuitslagen er nooit uit als de jo-jo zwabbers van de grote partijen die dan weer de grootste dan weer gedecimeerd zijn. Een beetje meer principes en daarmee wat stabiliteit in de samenstelling van het politieke spectrum zou ons land deze barre tijden zeker goed doen. Daarvoor is 15.000 euro een peulenschil.