Als iemand me het ooit had voorspeld, ik had 't nooit geloofd.
Wat? Dat ik nog eens in de bres zou springen voor Sjoerd van Keulen, de afgetreden ceo van SNS Reaal. Al jaren krijg ik rode vlekken in de nek als ik die drie letters maar zie of hoor: SNS!
Waarom? Met een persisterende actie, mailingbrieven en telefonades, hebben ze me daar in Oeteldonk in ruil voor spaargeld ooit een “beleggingsmandje” aangesmeerd – immers dat moest een mandje met gouden eieren worden. Mijn spaarsom had als bestemming het gedeeltelijk dichten van een pensioengat. Ik had als leek één “gouden les” geleerd: “loop beslist geen risico met geld wat je niet missen kunt!”
Maar op mijn aarzeling had de stem met “de zachte gee” een doeltreffend antwoord: SNS had de fondsen zorgvuldig uitgezocht op rendement en spreiding - solide beleggingen in eersteklas onroerend goed en verzekeringen. De vaste looptijd van 5 jaar voorspelde een gemiddelde jaaropbrengst van 9, 12, misschien wel 15% aan het eind! Kort gezegd bleek het wel te kloppen natuurlijk, alleen waren ze het minteken vergeten. Blijkbaar is SNS Reaal zelf ook in de val gelopen waarin ze mij hadden gelokt. Ze zijn vrolijk doorgegaan met slechte beleggingen in vastgoed en dubieuze verzekeraars.
Nee ik heb geen leedvermaak over de aandelen- en obligatiehouders.
Ik knars vooral de tanden over DNB* en AFM*. Twee vanuit Amsterdam opererende instellingen met zeer goedbetaalde knappe(?) financiële koppen die nu al jarenlang falen in hun toezicht en controle functies.
De financiële sector heeft langdurig zijn gang kunnen gaan op een verderflijke manier zonder dat is ingegrepen en het heeft er alle schijn van dat er nog steeds geen schoon schip is gemaakt.
Het zoveelste bankschandaal dat door ons met z'n allen moet worden opgevangen heeft natuurlijk een grote potentiële volkswoede opgeroepen. Dan klinkt de roep om een “barbertje” die hangen moet. Iedereen springt Sjoerd van Keulen in de nek: Jelle Brandt Corstius, de Telegraaf, zelfs onze premier Rutte gaat onbehoorlijk ver in zwartepieten tegen een man die in justitiële zin zich aan geen misdrijf heeft schuldig gemaakt. In de afgelopen jaren géén e-mailbommen noch liep er wraaklustig volk te hoop op het Westeinde of de Vijzelgracht. Er was slechts een ludiek protest in de vorm van het “Occupy” kampje voor de deur van Beursplein 5, waar niemand door werd lastiggevallen.
“Lynchmob gedrag” zoals tegenover Sjoerd van Keulen die het land moest ontvluchten, maakten we niet mee gericht tegen Nout Wellink of Hans Hoogervorst.
Het is wáár: de rot heeft zich ingevreten in de financiële wereld. Maar die rot zit vooral in alle toezichtfuncties. Als commissariaten werkelijk zouden worden uitgeoefend waarvoor ze in het leven geroepen zijn zouden vele ceo's en hun dagelijks bestuur nooit de schade kunnen aanrichten die nu helaas al te vaak gebeurt. Ze zouden tijdig tot de orde zijn geroepen voor de ramp onherstelbaar is. De rest van het probleem zit in de beloningsstructuur, risicovol handelen met (soms) begeerlijk resultaat wordt rijk beloond met bonussen, maar op afbraakrisico rust geen sanctie als het misloopt.
Nooit eerder als in deze eeuw was gokken met andermans geld zo verleidelijk.
*DNB – De Nederlandse Bank – Westeinde 1, 10
*AFM – Autoriteit Financiële Markten – Vijzelgracht 50, 1017 HS Amsterdam
Natuurlijk zijn er schrijnende situaties, natuurlijk moet er meer toezicht komen om klappende zeepbellen in de toekomst te voorkomen. Natuurlijk stijgt de werkloosheid nu schrikbarend hard.
Maar als er nu ook eens een béétje optimisme werd geventileerd voor de nabije toekomst, kijkt u eens hoe snel de economie dan weer zal aantrekken. Het achteraf lynchen van een enkeling die fouten heeft gemaakt heeft geen enkele zin. Hoe ernstig die fouten ook waren. En John heeft volledig gelijk: als je dan mensen of instanties de schuld wilt geven, pak dan alle verantwoordelijken aan.