Bij de deur van de kerk staat een zwerver. Eén voor één passeren gelovigen hem onderweg naar de kerkbankjes. Van daaruit zullen zij een kerkelijke dienst met het thema 'kerstmis' bijwonen. Welgeteld drie mensen wensen de dakloze een gezegend kerstfeest en tweemaal krijgt hij een beetje kleingeld in de handen gedrukt. Eénmaal van iemand die hem niet in de ogen kijkt.
Dan is het tijd. De muziek is opgehouden en men wacht tot de dominee plaatsneemt op de kansel. Maar hij is er niet. Dan komt de zwerver naar binnen. Men stoot elkaar aan en wat men fluistert is niet altijd voor kinderoren bestemd. Dan trekt de 'vieze oude man' zijn jas uit, zet zijn hoed af en trekt het valse vlasbaardje van zijn kin. Opeens staat er geen dakloze maar staat daar de dominee in zijn nette pak.
Het is doodstil in de kerk totdat een stem met nauwelijks ingehouden woede uitroept: 'Ik schaam mij dood voor mijn gemeente! Noemen jullie jezelf Christenen!? Bah!!'
Velen zien daklozen als mensen wiens eigen schuld het is dat zij in de kou buiten moeten slapen. Zij hebben vast alcohol of andere drugs gebruikt en zijn stuk voor stuk criminelen! Ja, die zullen er vast tussen zitten en zelf heeft u natuurlijk nog nooit een borreltje teveel opgehad of een jointje gerookt. U bent ook niet verslaafd want u drinkt dagelijks zelden meer dan twee flessen wijn. Toch?
Toch kan het ook u en mij overkomen: je deelt een huis en een hypotheek maar je partner en je baan vallen weg. Je kunt de hypotheek niet meer aflossen, ontwikkelt schulden en staat op straat.
En dan?
Dan is er de opvang.
Met name in de koude wintermaanden blijkt er in Amsterdam veel geregeld op het gebied van opvang. Men bijvoorbeeld terecht bij het stoelenproject onder de parkeergarage van de Marnixstraat, een particulier initiatief. Daar is ruimte voor 40 mensen die daar een dag en een nacht mogen doorbrengen. In de Bilderdijkstraat is ook een opvangproject: bij De Regenboog kan men terecht voor een douche, een kop koffie en een praatje.
Sinds 2006 nemen ongeveer 4000 mensen deel in diverse projecten. Uiteenlopend van het hierboven genoemde stoelenproject tot aan dagbesteding via ondermeer De Volksbond. Verwijzing geschiedt via het DWI en de GGD.
De maatschappelijke opvang (24-uursvoorzieningen) is er alleen voor mensen die gebonden zijn aan Amsterdam en die lijden aan een combinatie van ernstige psychosociale, psychiatrische en/of verslavings-problemen. De gemeente Amsterdam en de landelijke overheid (vanuit de AWBZ) subsidiëren ook de opvanginstellingen. Sommige kleine instellingen worden alleen door de gemeente financieel gesteund. In Amsterdam gebeurt dat samen met het Leger des Heils, HvO-Querido, Stichting Volksbond en de Regenboog groep. Zij bieden verschillende activiteiten aan, met name aan (ex-)verslaafden. Het Rode Kruis biedt ook hulp, maar onafhankelijk van Rijk of gemeente.
Is het mensen hun eigen schuld als zij dakloos raken? Soms wel. Maar u zal dat nooit overkomen, want u heeft uw zaakjes goed op orde. Toch?
Maar wiens schuld is het eigenlijk dat u rood staat bij de bank? Is dat de schuld van 'Het Kapitalisme'? Van 'De moslims'? Van 'Links' misschien of van 'Die buitenlanders?' Of heeft u gewoon weer eens spullen gekocht die u eigenlijk helemaal niet nodig hebt?
Maar dat u geen junkies op straat meer tegenkomt kan kloppen, want dankzij diverse organisaties en regelingen is het niet meer nodig nachten in de kou op straat door te brengen.
Foto: Pieter van Gaart
zeven reacties op "Daklozen"
Als zelfs iemand die een beetje tegengas durft geven tegen Poetin en daarvoor op de "to do" lijst van de vuile handen brigade rond de Russische dictator kwam, hier in ons "gastvrije en tolerante" land in het uitzettingscentrum terechtkomt... Dan zouden we toch op zijn minst de verantwoordelijke minister eens op de spreekwoordelijke pijnbank moeten leggen? Ik heb de indruk dat als je ergens ernstig in de knel zit en je heil in een ander land zoekt zeker niet direct aan Nederland moet denken.
Barmhartigheid is toch 1 van de begrippen waarvoor de drie kruisen in het wapen van Amsterdam staan? Barmhartigheid is een versleten archaïsch woord geworden, we kopen het af met gulheid in de collectebus. Maar daar worden de problemen van armoe en buitengesloten zijn niet mee opgelost. De tijdgeest is acties met veel tam-tam. Serious Request is goed voor het image van een handjevol populaire plaatjesdraaiers, jonge moeders in Afrika merken er gegarandeerd niets van. Laten we eerlijk zijn: het is toch vaak vooral IK en de rest bekijkt het maar. Dus die dominee legt in mijn ogen de vinger wel op een zere plek.
Als neveneffect van het verdwijnen van de dominee uit de samenleving is wel te merken dat nieuwspresentators (Matthijs van Nieuwkerk, Pauw & Witteman bijvoorbeeld) zich tegenwoordig steeds minder als neutraal gespreksleider en meer partijdig en bevoogdend opstellen, wat wel nogal jeukerig overkomt.
@Arnoud: Hoewel PowNed natuurlijk juist is begonnen als contragewicht voor de zeer eenzijdige berichtgeving van de publieke omroep ben ik het helemaal met je eens; het geldt voor iedereen.