Het ligt vast aan mij. Ik moet iets over het hoofd zien. Zo simpel kan het namelijk niet zijn. Daarom leg ik het even voor aan de 'crowd', zoals dat tegenwoordig heet.
In de krant stond een bericht over de moord op de crimineel Stanley Hillis. Laat ik hem geen 'topcrimineel' noemen, zoals de gewoonte is. In dat wereldje zijn ze toch al veel te ambitieus.
Bij de moord is een aantal auto's betrokken waarnaar de politie op zoek is. Eén van die gezochte auto's is een zwarte Volkswagen Golf, waarvan het kenteken eindigt op HGL-3.
Bij u borrelt nu direct dezelfde vraag op als bij mij: hoeveel auto's kunnen er rondrijden waarvan het kenteken eindigt op HGL-3? Corrigeer me als ik het fout heb, maar volgens mij hooguit 100, namelijk de nummers 00-HGL-3 tot en met 99-HGL-3.
Op ons kentekenbewijs kunnen wij zien dat van auto's niet alleen merk en type bij de Rijksdienst van het Wegverkeer bekend is, maar ook de kleur. Dus hoeveel Volkswagens zouden er rondrijden met een kenteken dat eindigt op HGL-3? Hoeveel Volkswagens van het type Golf? Hoeveel zwarte Volkswagens Golf? Vijf? Tien? Twintig misschien? Hooguit, gok ik.
Het lijkt mij voor het imago van de politie op zijn minst noodzakelijk dat men even uitlegt waarom men hier de hulp van het publiek bij nodig heeft. Een uurtje achter de computer zou voldoende moeten zijn. Dit is bovendien niet de eerste keer dat een dergelijk geval zich voordoet.
En anders vrees ik dat het toch gewoon een kwestie wordt van 'Hup jongens, even de beentjes van het bureau!'.
Update 20-12-2012 - En dit is natuurlijk de genadeslag ter afronding van bovenstaand betoog: de gezochte auto blijkt van de politie zelf.
Kortom, een hoog inspecteur Clouseau-gehalte in deze affaire.
twintig reacties op "De politie zoekt"
De Golf is gestolen. Je kunt dus wel precies zien wie de eigenaar is. Wààr die Golf nu is en welke route hij heeft genomen, dat is interessant.....
Ten eerste: wanneer de Golf gestolen is (of de kentenkenplaat) rolt dat nummer natuurlijk wel heel snel uit het computersysteem. Bovendien wordt er dan altijd bij vermeld in de berichtgeving dat het om een gestolen voertuig gaat. Dan is de redenering van Theo toch al wat sterker, hoewel daar eveneens teveel losse einden aan zitten. Je moet als je de hulp van het publiek inroept namelijk datzelfde publiek niet op het verkeerde been zetten: niet doen alsof je een auto zoekt, maar de vraag concreter formuleren. Los daarvan zou nog steeds eenvoudig moeten kunnen worden vastgesteld aan wie de auto zou moeten toebehoren. Voorlopige conclusie: men moet óf beter zoeken, óf beter communiceren.
Stel dat je in een héél gunstig geval drie auto's overhoud uit je systemen. Hoe ga je dan bepalen welke betrokken is bij deze aanslag? Is het niet beter om te kijken of je een getuige met een 'compleet' kenteken kunt vinden?
Door onvolledig kenteken knip je dit los van de rechtmatige, geregistreerde, en waarschijnlijk strafbladblanke eigenaar. Misschien wil men die persoon behoeden tegen verdenkingen in zijn omgeving. (Theo)
De politie wil weten wie en waar er ná de diefstal en vóór de liquidatie met die auto heeft gereden. Geheimzinnig doen (in het belang van het onderzoek) over het hoe en waarom van het vragen naar inlichtingen speelt de Hermandad maar al te vaak parten. (Arnoud)
En als antwoord op je vraag: als er drie auto's uit het systeem rollen die aan het profiel voldoen, kun je verder rechercheren, bijvoorbeeld door te kijken of een van de eigenaren op de compositietekening lijkt.
Maar goed, laat ik niet de wijsneus uithangen op dit gebied, het gaat mij in dit stuk vooral over de indruk die zoiets bij het publiek achterlaat en die indruk is niet al te snugger eerlijk gezegd. Een imagokwestie dus uiteindelijk.
Het lijkt me dat de politie zo duidelijk mogelijk moet zijn over de reden achter de vraag: wil men de auto vinden of wil men getuigen vinden die deze auto op de plaats van het misdrijf kunnen pinnen?
Nu staan alle bezitters van een auto met het kenteken dat eindigt op HGL-3 bij voorbaat theoretisch gesproken in de verdachtenbank. Ikzelf zou mij in zo'n geval toch genoodzaakt voelen om met de politie te gaan bellen dat ik er niets mee te maken heb. Feitelijk wordt er nu dus heel gemakzuchtig bij 99 autobezitters de last gelegd om te bewijzen dat zij er niets mee te maken hebben.
Dit geval staat ook niet op zichzelf. Als trouw kijker van Opsporing Verzocht heb ik dit vaker langs zien komen. En dan ging het bijvoorbeeld over gevallen waarbij het uitsluitend noodzakelijk was de auto in kwestie op te sporen. Dan had men de helft van het kenteken, was merk en type bekend, was het vrijwel zeker dat de auto uit de buurt van een klein dorp moest komen en was hij bijvoorbeeld goudkleurig.
Tja, dan denk ik toch: moeten we die kar nog op het bureau gaan langs brengen of zo? Nogmaals: het staat knullig.
http://www.politie.nl/gezocht/verdachten..
Wat dacht je van deze: "Dag meneer, u bent één van de drie kentekenhouders die we even willen bekijken of u op een compositietekening lijkt."
En in dit specifieke onderzoek hadden we natuurlijk ook nog de kwestie van de rechercheurs in de boedelbak die Hillis onder hun ogen geliquideerd zagen worden. Toegegeven, daar konden ze allemaal niets aan doen, maar in de publiciteit draait dit toch uit op berichten met een tamelijk hoog inspecteur Clouseau gehalte.
Hoe lang is dat trouwens al weer niet geleden, met Hillis?
http://www.powned.tv/nieuws/binnenland/2..
Ik weet nu al dat wanneer Opstelten en Teeven 4 jaar blijven zitten er in 2016 vrijwel niets veranderd zal zijn. Ik heb bedrijven meegemaakt die beter draaien bij afwezigheid van de directie, zo is het ook met sommige ministeries, vermoed ik.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/21171..
(Ter illustratie van de hier 'meespelende krachten')
(Met dank aan de attente lezer Laurent op mijn weblog Verbal Jam)
Toch is het op zich niet zo gek. Om iemand als Stanley H. zwermen natuurlijk allerlei opsporingsdiensten uit alle uithoeken van Nederland, al of niet met medeweten van elkaar. Als die dan ook nog gebruik maken van valse kentekenplaten of leasebakken is het niet zo gek als ze elkaar niet meteen herkennen. Waar ik me als politie veel meer zorgen om zou maken is het feit dat deze auto zich kennelijk zodanig heeft gedragen dat nietsvermoedende burgers het nodig vonden om (een deel van) het kenteken te onthouden!