Van de week ben ik in de Stopera naar de opera Das Rheingold geweest van Richard Wagner. De Stopera staat er alweer ruim 25 jaar. Elke keer als ik er kom vind ik het gebouw prachtig en het uitzicht over Amsterdam en de Amstel lijkt elke keer nog mooier dan de vorige keer. De lichtjes van de stad die in het water schijnen, de Magere Brug, Carré, De Blauwbrug, kortom Amsterdam, wat kan een mens nog meer wensen om naar te kijken.
Raar dat zo een gebouw waar zo veel verzet tegen is geweest, plus de gebruikelijke rellen, aanslagen en demonstraties, voor mijn gevoel toch helemaal bij de stad hoort. Achteraf is het de enige juiste plek in de stad voor het gebouw. Net zoals de metrolijnen naar Sloterdijk, Amstelveen en Zuidoost voor mijn gevoel helemaal goed zijn en waar men zich nu toch ook afvraagt waarom 20/30 jaar geleden er zoveel verzet tegen was. Over twintig jaar zullen mensen al het gedoe met de Noord-Zuidlijn waarschijnlijk ook vergeten zijn. De stad groeit en dat valt niet te stoppen. Amsterdam wordt er alleen maar nog mooier op.
De Opera Das Rheingold dus, want daar ging het natuurlijk allemaal om, was erg mooi. Een prachtig decor waar het bliksemt, brandt en alles wat maar bewegen kan ook werkelijk beweegt, schudt en heen en weer zwaait, maakt samen met het verhaal en de grote aantallen mensen op het podium een verpletterende indruk. Al is een kleine drie uur, zonder pauze, natuurlijk wel een hele zit. En de prijs van de kaartjes nodigt ook niet uit om er elke dag heen te gaan. Maar er volgen dit jaar nog meer voorstellingen van het magnum opus van Wagner en het is tijd dat ik ze allemaal maar eens ga bekijken. Dus ik moet nog even sparen. Maar het was zeker de moeite waard.
Nog even over de gebouwen waar we over een tijdje allemaal aan gewend zijn. Dat het Centraal Station op de plek staat waar het staat vind ik nog steeds een grote vergissing. Vroeger heb ik zelfs eens een actiegroep opgericht om het daar weg te krijgen. Het mag duidelijk zijn dat dat niet gelukt is. Maar dat dat gebouw het IJ helemaal van de stad afsluit, daar kan ik nog steeds niet aan wennen.
Alsnog afbreken dat ding.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vijf reacties op "Wagner en de Stopera"
Ik herken dat gevoel overigens van vroeger als ik voor de spiegel stond en alweer grijzer en kaler was geworden. Na een tijdje leg je je erbij neer, zo is het ook met sommige dingen in de stad.
Die Amstel en de Blauwbrug, de Magere Brug en het Carré was er allemaal vóór de Stopera en ze zijn er nog steeds gelukkig. Dat is niet de verdienste van de Stopera. En wat het Centraal Station betreft dat was en is nog steeds schitterend, kijk maar eens omhoog als je over het Damrak loopt. Het zijn misschien die hoge overkappingen die je storen, maar daar kijken vooral de mensen uit Noord tegenaan. Die dingen werden destijds trouwens gebouwd vanwege de stoomlocomotieven. Nu zouden die overkappingen dus best gesloopt kunnen worden, maar: dat zijn intussen ook monumenten geworden. Wáár vind je nog zulke 19e eeuwse grote hoge stationsoverkappingen? Ze worden zeldzaam maar het zijn dragers van de nostalgie van het historische stoomtreinreizen.
Maar te betwijfelen valt of al die architectonische betonnen schoenendozen langs het IJ ooit de status van monument zullen halen. Niet alles wat nieuw is is mooi, ook niet alles lelijk, de Rembrandttoren is nu al een modern monument, het Empire State Building op Amsterdamformaat.