De mooie binnenstad van Amsterdam moet een absolute must worden voor nog meer bezoekers uit binnen- en buitenland. Daarom is de Kamer van Koophandel het project Centrummanagement Amsterdam gestart. Het is het volgende ambtelijke initiatief in de stad naast lopende projecten als Project 1012, de Rode Loper, straatmanagement, pleinschouten en de bereikbare binnenstad.
De Kamer van Koophandel meldt: ‘Centrummanagement staat voor een geïntegreerde aanpak van ontwikkeling, beheer en marketing van de binnenstad. In de Stuurgroep Centrummanagement XL hebben de partijen die betrokken zijn bij leven en werken in de Amsterdamse binnenstad hun krachten gebundeld. Het project wil de leefbaarheid en de belevingswaarde van de binnenstad vergroten en daarmee de economie versterken. De projecten lopen uiteen van het schoner maken van de binnenstad en een oplossing voor het fietsparkeren tot de promotie van de Amsterdamse binnenstad in de regio, het land en de wereld’.
Mooie en zalvende woorden, die goed gekozen zijn door de afdeling communicatie van de Kamer van Koophandel.Dat spreekt mij als Amsterdamse ondernemer én bewoner aan. Ik leef en werk in de binnenstad. Ik melde mij meteen aan bij de projectleiding. Ik wil meedenken en ik wil meedoen!
De reactie was lang en cryptisch: ‘Omdat we echt in een eerste fase aan de slag gaan met samenwerken vanuit centrummanagement hebben we ervoor gekozen om bewoners vooralsnog nog niet actief te betrekken. Dat gebeurt dus niet vanuit de afweging dat bewoners geen rol spelen maar heeft er vooral mee te maken dat we eerst een structurele samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven willen beproeven. Uit oogpunt van behapbaarheid dus. Na bewezen succes van deze samenwerking breiden we de samenwerking graag uit’.
Dat is ambtenarentaal voor ‘Nee, u mag niet meepraten’.
Als ondernemer en bewoner van die Amsterdam binnenstad ben ik niet gelukkig met zo’n reactie. De reactie toont aan dat de Kamer van Koophandel geen idee meer heeft over het reilen-en-zeilen van zo’n leefbare en economisch vitale stad. Als ondernemer heb ik direct belang bij een leefbare binnenstad, waar, naast vele toeristen en bezoekers, 80.000 bewoners met plezier winkelen, wonen, werken en uitgaan. Die 80.000 bewoners geven elk jaar
meer dan 0,5 mrd euro uit in die binnenstad. Koester ze!
Leefbaarheid en economische waarde vragen om lastige afwegingen. Wat doen we aan die meer dan 3.000 toeristenbussen de dagelijks door het centrum rijden, hoe regelen we een slimme bevoorrading, wel of geen hoeren op de Wallen, hoe lokken we de consumenten van de bank af terug de echte winkels in, hoe voorkomen we dat short stay leidt tot een spookstad, wel of geen uitbreiding van terrassen en 24-uurs horeca en wat doen we aan die enorme leegstand van kantoren en woningen?
Elk beginnersboekje over bestuurskunde begint met een hoofdstuk dat je daarbij alle betrokken partijen moet meenemen. Anders mislukken initiatieven simpelweg.
Hoe denkt de Kamer van Koophandel de belangen van de binnenstadsondernemers te dienen door 80.000 bewoners buitenspel te zetten? Ik vraag me nu als ondernemer, en betaler, af waarom zo’n Kamer van Koophandel nog nodig is.
Ik snap ook niet dat de gemeente, of het stadsdeel Centrum, gaat bijdragen aan dit project waarbij 'de partijen die betrokken zijn bij leven en werken in de Amsterdamse binnenstad' buiten spel staan.
Hoe meer mensen je er bij haalt, des te groter de verscheidenheid aan meningen, kritiek, tegenstellingen en alternatieven, en des te groter de kans dat een oorsponkelijk idee in z'n geheel niet van de grond komt. Reken maar uit: als je een complete klas kinderen aan het werk zet om uit te vinden welke nieuwe kleur het klaslokaal moet krijgen dan komen ze over vier weken met een kleur aan waar je niets mee kan, als ze elkaar in die tussentijd al niet op hun bek hebben geslagen. Als je ze een vijftal stalen laat zien die je eerder met de schilder en hooguit twee leerlingen hebt uitgekozen, ben je in een half uur klaar en kan iedereen er mee leven.
Soms is het beter om eerst mensen die er "verstand" van hebben iets uit te laten kristaliseren en er dan op te laten schieten, dan de hele bups meteen mee te laten beslissen zodat er uiteindelijk niets van terecht komt. Dat jij er toevallig wél een goed onderbouwde mening op na houdt kunnen ze uiteindelijk ook niet ruiken.
Overigens vind ik het jammer dat je discussie meteen emotioneel vervuilt met je onnodige opmerking over ambtenaren die niet in Amsterdam wonen. Volgens mij hadden we dat verhaal al een beetje doorlopen, ik ervaar het in ieder geval als stemmingmakerij. Sorry daarvoor.