In recente uitlatingen leggen de woordvoerders uit de corporatiesector uit waarom de huren in Amsterdam mogen, nee zelfs moeten stijgen. Zij stellen zich voor als alleszins redelijke partijen die de prijzen in deze steden slechts gematigd laten stijgen, dit in tegenstelling tot de praktijk. Zij geven daar twee redenen voor: de corporaties moeten middeninkomens huisvesten en door de crisis zouden corporaties weinig geld hebben.
Twee zaken vallen op aan deze redenen:
- hoewel er meer huur binnenkomt dan de afgelopen jaren (ondanks de crisis), zouden deze huren tóch de reden zijn dat corporaties, in tegenstelling tot het verleden, weinig geld hebben.
- de kerntaak van de corporaties is in populaire steden blijkbaar nog slechts het huisvesten van middeninkomens, daar waar het enkel een neventaak dient te zijn.
Elke lezer, ook zonder verstand van de woningmarkt, stelt gelijk vast dat deze redenen voor de huurstijgingen lariekoek zijn.
Dat corporaties weinig geld hebben, daar kan de braaf betalende huurder niets aan doen. Inmiddels hoeft men niemand te vertellen waardoor de tekorten in de cashflow (vermogen is er nog genoeg) zijn ontstaan: amateuristische bedrijfsvoering, (te) risicovolle investeringen, salarissen en bonussen en handelen buiten de kerntaak om. De huren zijn altijd gerelateerd geweest aan de kwaliteit, en voldoende gebleken, en ook aan structureel onderhoud kunnen de corporaties niet teveel geld uitgeven: dat gebeurt namelijk al jaren niet meer.
Ook het claimen van de kerntaak ‘het huisvesten van middeninkomens’ is onzin. De kerntaak van een corporatie is het huisvesten van die Nederlanders die onvoldoende inkomen hebben om op de vrije markt een betaalbare woonruimte te vinden. Me dunkt, een taak waar ieder ander de handen vol aan zou hebben, maar nee, deze wordt inmiddels in Amsterdam aan alle kanten ontkend.
En in plaats van dat men voor de middengroep de huidige eigen woningen in de vrije sector de prijs houdt op of verlaagd tot een fatsoenlijk niveau, moeten sociale woningen dan maar 220 euro of meer extra in de maand opbrengen.
Dit maakt de uitspraken uiterst laakbaar. Een zelf veroorzaakt financieel probleem wordt volledig doorgeschoven naar de Amsterdammer die huurt, en erger, een semi-overheidsinstantie loopt weg voor de enige verantwoordelijkheden die de samenleving haar heeft gegeven. Zij begeeft zich (nog verder) op een markt met name bedoeld voor de particulieren, haar bezit daarbij verkwanselend.
Daarbij voelt de sector zich gesteund door kroegpraat die inmiddels tot wetenschap is verheven: de zittende huurder betaalt te weinig. De gemiddelde (absolute!) maanduitgaven mogen in Amsterdam per m2 voor een huurder dan wel hoger liggen dan gemiddeld voor een huizenbezitter, zo laten de statistieken zien, de zittende huurder is en blijft een uitvreter. Van een ‘sociale’ verhuurder moet je het maar hebben….
Nog veel erger is het beeld dat opgeroepen wordt dat alle ellende van buiten komt: corporaties zouden geen keuze hebben. Gelukkig zijn er kleine corporaties die wel een sociale keuze maken, anders zou je het nog geloven ook. Niets is minder waar: voor de Donnerpunten is juist door de Amsterdamse corporatiesector in Den Haag enorm gelobbyd, en men kon en kan werkelijk niet wachten ze door te voeren.
En daarmee wordt het aantal sociale woningen, naast alle verkoop, kleiner en kleiner, stijgt de woningnood nog veel harder, wordt iedereen gedwongen te blijven zitten waar men zit en komt er een steeds duidelijkere scheiding tussen goede en slechte buurten. En dat in deze tijden.
Wij hopen dat de corporaties straks de investeringen zullen doen om de door hen veroorzaakte ellende in slechte buurten op te lossen, maar zijn bang dat ook dan het onvermogen wordt afgewenteld op de Nederlander die huurt. Tot die tijd moet de corporatiesector zich maar diep, heel diep schamen, en stilletjes hun werkelijke kerntaak gaan uitvoeren.
Michiel Mulder - PvdA Amsterdam
Tamira Combrink - GroenLinks Amsterdam
Remine Alberts - SP Amsterdam
Frans Ligtvoet - Huurdersvereniging Amsterdam
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
dertien reacties op "Corporatiesector in Amsterdam ontloopt haar kerntaak"
Een corporatie die zijn taak uitbreidt zoals hier naar de zogenaamde middengroephuisvesting dient dat goed te communiceren en daarbij te garanderen dat gemaakte afspraken gevolgd worden. Ook de belangen van de middengroep huurders moeten goed worden behartigd.
Betaalbaarheid moet bij de corporaties gezien hun maatschappelijke positie en plicht op de eerste plaats te staan. Donnerpunten verhinderen dat voor velen. Het is geen plicht om Donnerpunten toe te passen, net zo goed dat het geen plicht is om geliberaliseerde huurwoningen te bouwen of uit het sociale bestand door te laten schuiven naar de vrije sector.Die woningen horen de investeerders of projectontwikkelaars te bouwen tenslotte. Of we moeten de grens van 34.085 euro verhogen, maar dan ook die huren tot de aftoppingsgrens houden.
Vaak kom ik het argument tegen dat woningen in Delfzijl niet dezelfde prijs kan hebben als die in Amsterdam. Dat verschil is e ral binnen het bestaand systeem. Buiten Amsterdam wordt in procenten minder huur gevraagd voor dezelfde woning, percentages van 60% van de maximaal toegestane huur zijn geen uitzondering. 70% is gemiddeld. Dat zonder Donnerpunten. Vele corporaties redden zich prima waarbij zij zich concentreren op hun primaire taak. Zij richten zich op betaalbaarheid, kijken dan hoeveel geld dat in kas geeft en passen dan hun plan daarop aan.
Tot slot: ik hoop dat men voortaan onderbuikgevoelens gaat onderbouwen met cijfers. Natuurlijk is het goed om elkaar scherp te houden. Maar zoek wel gezamenlijk oplossingen in plaats elkaar te bestrijden en maak goede afspraken binnen de mogelijkheden.
Als verkoopopbrengsten dan ook nog eens tegenvallen en in de corporatiesector reorganisaties en bezuinigingen aan de orde van de dag zijn, is het haast niet te voorkomen dat huurders een deel van de rekening gepresenteerd krijgen. En net als bij de koopmarkt, voelen zittende bewoners er weinig van, maar wordt het neergelegd bij nieuwe woningzoekenden.
Vanuit politiek Den Haag is dit op gang gebracht en wordt er geen integrale oplossing geboden. Ik vind het jammer dat de lokale politiek deze verbanden niet kan of wil leggen.
Grote corporaties blijken meer kosten per woning te maken dan een kleine. Het lijkt tijd voor een serieuze concurrent in plaats van conculega's met veel begrip.