Het volgende bericht in de media (AT5, Parool) wekte mijn ergernis.
Vooral die laatste zin duldt geen tegenspraak: 'Het blijkt dat een chipplicht alleen kan worden ingesteld als de volksgezondheid in gevaar komt.'
Het element van onvermijdelijkheid in deze bewering doet vermoeden dat het hier gaat om een natuurverschijnsel waarop wij simpele mensen uiteraard geen enkele invloed hebben.
Zoals in: 'De Elfstedentocht kan alleen worden verreden wanneer er ijs ligt'.
Het zal wel ergens in een dierenwetje staan, maar niets weerhoudt ons om dat wetje te veranderen. Hooguit een kamermeerderheid die vindt dat je loslopende katten gewoon ongenadig mag steriliseren, maar niet mag chippen.
Honden moeten daarentegen wél gechipt zijn. Logisch, want daar valt geld te halen bij de baasjes in de vorm van hondenbelasting. Volksgezondheid speelt daarbij geen enkele rol.
Hopelijk laat de Partij voor de Dieren het hier niet bij zitten. Want als zelfs de mens niet ontkomt aan de identificatieplicht, zie ik niet in waarom katten onbekommerd door onze buurten mogen banjeren. Een klacht bij de Commissie Gelijke Behandeling lijkt mij hier minstens op z'n plaats.
drie reacties op "De kat en de chip"
Vergelijkbaar met 'we kunnen onmogelijk uit de Euro stappen'.
Waar een wil is, is een weg.
Loslopende katten vormen een gevaar van verwildering en uitroeiing van vogelsoorten.
Het is alleen een kwestie van nuance zoals ik dat zie dus gelijke behandeling lijkt logisch.
Kattenbelasting kan ook wat opleveren, misschien nuttig voor subsidie van de asyls.