Ik was een weekje weg uit Amsterdam. Uit Nederland zelfs. Ik ben dat uiteraard wel vaker en telkens valt mij op dat ze in het buitenland veel meer natuur hebben dan in Nederland.
Dit keer was ik in Duitsland. Als je daar een stad uit rijdt, ben je meteen in de natuur. Heuvels en bossen op z'n minst en die zijn ook nog eens rijkelijk voorzien van wilde dieren.
Vanuit het centrum van Amsterdam moet je toch al gauw vijftien kilometer fietsen om een béétje natuur tegen te komen. Althans, wanneer je het begrip natuur niet te strikt neemt. Zo mag het Amsterdamse Bos ook meetellen.
Verder zit alles op elkaar gepakt. Je komt van de ene stedelijke omgeving in de andere, er ligt hooguit nog een lapje weiland tussen. Bijna altijd is er wel een snelweg binnen gehoorsafstand. Nooit is het hier stil in de Randstad.
We zouden daar toch eens wat strenger op moeten worden. Niet zomaar pikken dat we door planologen en politici zo dicht op elkaar worden gepakt. Want het is natuurlijk treurig dat je helemaal naar het buitenland moet om te zien hoe abnormaal dat eigenlijk is.
Binnen 15 van het centrum van de stad? De polder bij Ouderkerk, het Amsterdamse Bos, Spaarnwoude en de polder rond Spaarndam, Het Twiske, Waterland... en vergeet niet dat je bij Durgerdam de stad voorgoed achter je laat.
Is het zo heel veel beter als je, bijvoorbeeld, 15 kilometer vanuit het centrum van steden als Keulen of Frankfurt fietst? Daar wemelt het ook van de snelwegen. En laten we het over het Ruhrgebied maar niet hebben.