Opnieuw reden er zaterdag twee treinen frontaal op elkaar bij Amsterdam CS. Opnieuw met slachtoffers: een dode en meer dan 100 gewonden. En het kan morgen zomaar wéér gebeuren.
Ik reis veel met de trein en verbaas me steeds weer over de vele wissels waar we overheen gaan. Elke keer als de trein het station nadert worden de reizigers door het treinstel heen en weer geschud voor het op het juiste perron staan.
Nu een aantal sporen op het Amsterdamse CS eruit ligt vanwege de aanleg van de Noord-Zuid Lijn lijken de operationele planners van ProRail soms echt de weg kwijt te zijn. Als reiziger ontgaat je elke logica.
Vorige week kwam ik met de Intercity terug uit Amersfoort. Dan zit je ter hoogte van perron 15. De laatste kilometer voor het station kruist de Intercity alle sporen om bij perron 2 uit te komen. Voor je het weet ziet een machinist een rood sein over het hoofd.
FNV Spoor heeft zelfs een meldpunt geopend voor NS-personeel dat last heeft van schuddende en wiebelende treinen. Het spoorpersoneel heeft last van pijnlijke knieën en valpartijen,
Gebruiken ze soms een dartboard als planbord? Hoe is het mogelijk dat die complexe operationele planning en verkeersleiding nog steeds door mensen wordt gedaan? Het kwetsbare treinverkeer is daarmee extreem gevoelig voor menselijke fouten.
Nachtmerrie
Het rommelt al een tijd rond Amsterdam CS. De afgelopen maand was er op acht dagen geen treinverkeer mogelijk van en naar Schiphol. Op twee dagen lag het treinverkeer rond Amsterdam zelfs volledig stil. Een logistieke nachtmerrie voor forensen en Schipholreizigers.
De infrastructuur van NS is gewoon niet robuust genoeg, de veiligheidsystemen zijn hopeloos verouderd en de operationele logistieke planning rammelt. Dat is al jaren bekend, waarom wordt dit dan niet snel opgepakt? Of hebben voor het management van NS de investeringen in onroerend goed, winkeltjes en buitenlandse deelnames hogere prioriteit dan de veiligheid en betrouwbaarheid voor reizigers? Ik ben bang van wel.
De hoogtechnologische processen bij ProRail vereisen een perfecte en veilige logistieke besturing. In het management van ProRail hoort een mix van harde technische ingenieurs voor het robuuste ontwerpen, de beste ICT-techneuten voor de ondersteunende systemen en logistieke experts voor de verkeersleiding. Het soort robuuste mannen en vrouwen dat werkt bij Rijkswaterstaat, Schiphol of bij Shell in Pernis. Dat lijkt bij ProRail toch te missen.
Het is simpelweg wachten op de volgende botsing bij Amsterdam CS.
Altijd dat geschreeuw om verandering als eens iets mis gaat. Het leven zit nu eenmaal vol risico's. Valt niks aan te doen.