AmsterdamCentraal.nl

Met name uit de oren van de gedoogpartners lekt ondertussen het nodige aan stoom. Evenals minister Ivo Opstelten, die eerder al liet weten dat hij er van uitging dat de politie de wet loyaal uit zou voeren, vindt de PVV, bij monde van tweede kamerlid Joram van Klaveren, dat ook de Amsterdamse politie gewoon z'n werk moet doen en burkadragers altijd moet beboeten.

Mocht de PVV echter menen dat ze deze dwarse superpopo wel even met het wetboek in de hand aan het werk kunnen zetten, dan konden ze wel eens van een koude kermis thuis komen. Aalbersberg heeft namelijk het Nederlands recht wel degelijk aan zijn zijde.

Vrije bewegingsruimte
In artikel 2 van de Politiewet staat kort gezegd dat de politie de taak heeft om de rechtsorde te handhaven. Het Wetboek van Strafvordering regelt de bevoegdheden die de politie daarbij kan aanwenden. Dat de bevoegdheid tot verbaliseren iedere andere wijze van handhaving uitsluit staat echter nergens. Dat is geen lacune in de wet maar een bewuste keuze. Al in de jaren zeventig was men zo slim om te bedenken dat de keuze om wel of niet een bekeuring uit te delen moest liggen bij degene die de situatie het beste kon inschatten. Dus niet bekeuren in situaties waarin dit niet billijk is of tot escalatie kan leiden, of waarin een waarschuwing meer op z'n plaats is. Die vrije bewegingsruimte heet ook wel discretionaire bevoegdheid en vormt een belangrijke veiligheidsklep in onze rechtsstaat. Het dwingt dienders ook om af te gaan op hun eigen inschattingsvermogen, zonder zich te kunnen verschuilen achter het "befehl ist befehl" van de politiestaat.

De PVV, maar feitelijk ook de rest van de coalitie, denkt daar in dit geval anders over. En dat is op z'n zachtst gezegd een wat merkwaardige koerswijziging. Vorig jaar nog eisten zij het hoofd van iedere eigenwijze politiechef die het in het botte hoofd haalde om het schrijven van een minimaal aantal bonnen te verplichten. Het verbod daarop werd toentertijd gezien als het herstel van de discretionaire bevoegdheid van de individuele politieambtenaar, die door de opgelegde quota aardig onder druk was komen te staan.

Ultimum Remedium
Dat het dragen van een burka of nikab ter discussie staat vind ik prima. Met het bedekken van je gezicht in de dagelijkse omgang keer je jezelf af van maatschappij en samenleving, en trek je bovendien een lange neus naar je mogelijkheden tot integratie. Een sociaal-maatschappelijk of cultureel probleem als dit moet je echter binnen het domein oplossen. Een strafrechtelijke aanpak middels een Boerkaverbod is niet alleen slechts symptoombestrijding, maar bovendien strijdig met het "Ultimum Remedium" beginsel dat binnen ons rechtsstelsel wordt gehanteerd: strafrecht is pas een oplossing als alle andere middelen hebben gefaald.

Het algemeen verbod op gelaatsbedekkende kleding zoals dat nu op tafel ligt is op zich geen verkeerd stuk wetgeving. Het geeft mogelijkheden om vroegtijdig in te grijpen bij dreigende ordeverstoringen of "kwetsbare" evenementen. Vreemd genoeg denk ik dan eerder aan relschoppers, hooligans en militante krakers, dan aan de hooguit 200 grotendeels middelbare vrouwen die zo af en toe verspreid over het land over straat schuiven om een lamsbout en een zakje gekonfijte citroen te scoren.

iPhone
Het fanatisme waarmee de discussie over deze zaak wordt gevoerd geeft echter al aan dat er op z'n minst met twee maten gemeten wordt: Als je met je X5 zonder richting aan te geven door het rode licht blaast omdat je eventjes je handen vol hebt aan je iPhone, dan moet je een beroep kunnen doen op de clementie en billijkheid van ons politieapparaat. Maar loop je op straat met een doek over je hoofd omdat je dat zo van huis uit gewend bent dan ben je onvoorwaardelijk en zonder enig voorbehoud altijd en overal de klos.

De boodschap die Aalbersberg uitstraalt is duidelijk: wie in Amsterdam een overtreding pleegt mag er op rekenen dat er door iedere diender in redelijkheid naar zijn vergrijp wordt gekeken, ongeacht of hij of zij nu tegen een boom piest, geen rijbewijs bij zich heeft of een doek om zijn of haar hoofd heeft gewikkeld. En volgens mij is dat nou precies het nuchtere, non-politieke principe dat onze rechtsstaat overeind houdt.

(foto: Annarita Migliaccio, CC.)