AmsterdamCentraal.nl

Zo heeft de supermarkt in de tent zijn openingstijden aangepast aan de werkende mens, en met een beetje geluk gaat het spiksplinternieuwe winkelcentrum in mei open. In het winkelcentrum komt niets spectaculairs, gewoon een drogist, een supermarkt, een boekwinkel. Maar je zal maar om een postzegel verlegen zitten. Of willen pinnen. Dan is het wel erg fijn als je daar niet drie kwartier voor hoeft te fietsen, hoe mooi die Nesciobrug ook mag zijn.
Meer ondernemers vinden zachtjes aan hun weg naar deze pioniersomgeving. Zo zijn er naast de al in vroeg stadium aanwezige dierenkliniek, videotheek en haartheater (dat is een kapper) nu zelfs een galerie, een rijschool, een nagelstudio en worden er verschillende theateractiviteiten ontwikkeld. Het voor mij persoonlijk allerbeste nieuws kwam deze week, toen Stanja van Mierlo op AT5 vertelde dat strand Blijburg op 5 mei weer open gaat! Ze hebben de strijd om het strand gewonnen en dat gun ik ze van harte.
En natuurlijk heeft iedereen kunnen lezen dat IJburg een kindereiland lijkt te worden. Dat klopt, je struikelt er over de kinderwagens en loopfietsjes, en de scholen hebben allang geen kleine klasjes meer. Maar is dat erg?

Als mensen na een tijd weer bij mij op bezoek komen, begrijpen ze vaak niet waar mijn huis gebleven is. Eerder konden ze bij de tweede zandhoop rechtsaf en bij de derde hijskraan weer naar links, maar nu staan er ineens huizen. Manmanman, wat staan er ineens huizen! Ik weet niet waar alle bouwvakkers vandaan komen, soms kom ik 's ochtends vroeg nog wel eens een verdwaald exemplaar met Limburgs accent tegen, die de weg vraagt naar "die vijf witte huizen op een rij" waaraan hij die dag geacht wordt te bouwen. Het zijn in elk geval héél véél bouwvakkers die héél hard bouwen. Dat je net gewend bent aan je stoep, die dan plotseling weer een modderpoel blijkt te zijn, hoort er allemaal bij. Over de huizen op IJburg zijn de meningen verdeeld. Blokkendozen zeggen sommigen nog steeds, alles recht en rechthoekig en vooral bovenop elkaar. Licht en ruim met binnentuinen zeggen anderen, en wat er op de vrije kavels verschijnt zal wel helemaal afwijkend zijn van de gemiddelde sociale bouw.
Het meest opvallende blok op dit moment is blok 13-B, ontworpen door architektenbureau Lafour en Wijk. Een carré grachtenpanden van rode bakstenen met veel ramen en uitzicht. Maar midden in dat carré staan pastelkleurige houten "vissershuisjes". Toen ze nog in aanbouw waren, dacht ik dat het ging om vrolijk geverfde bouwketen, maar het zijn kleine eensgezinswoningen, die als het ware in de voortuin van hun grachtenbroeders staan. Wit, blauw, lichtgroen- en geel, beslist het bekijken waard, zelden zag ik twee bouwstijlen zo wonderlijk gemixt. Als het weer eens zonnig wandelweer wordt, ga ik daar absoluut vragen hoe dat bevalt, wonen in een houten huisje omgeven door moderne panden.

Er zijn nog maar weinig mensen die hard moeten lachen als ik zeg dat ik op IJburg woon. IJburg raakt ingeburgerd en men gaat voordelen zien van wonen aan het water, ook al is het een eindje van de stad verwijderd. Het enige dat je op IJburg nog lang niet zult kunnen is ziek-zijn op een doordeweekse dag. Om 7 uur 's ochtends gaat de eerste heipaal de grond in, en ergens in de middag houdt het getril van sponningen op. Neem oordoppen mee als je komt logeren.